6 grudnia w Centrum Polsko Słowiańskim odbył się doroczny kiermasz świąteczny. Seniorzy przygotowali na tę okazję ręcznie robione, cudowne dekoracje, ozdoby choinkowe, bombki, kartki i stroiki świąteczne. Jedną z atrakcji były pomalowane bałwanki oraz żołnierzyki. W tym roku pod czujnym okiem Agnieszka Nowińska Art powstały takie cudowności jak prezentują seniorzy i pracownicy na zdjeciu.

Dziękujemy wszystkim uzdolnionym seniorom za talent, którym się podzielili oraz ciężką pracę, którą włożyli, aby zdążyć na Mikołajki.

Seniorzy z JP II

Harry Shawn, Elżbieta Żerańska, Lee May, Sabina Dubois, Adela Szprengiel, Zdzisław Szprengiel, Grażyna Miezgiel

„Krakus”

Grazyna Miezgiel, Jan Głuszek, Waldemar Ostrowski, Barbara Kiernożek
Charles Richard, Stanisława Krzyś, Zdzisława Brzeska

Poraz 38 zabrzmiały z ekranu telewizora słynne słowa wypowiedziane 13 Grudnia 1981 roku przez Generała Jaruzelskiego ”Rada Państwa, w zgodzie z postanowieniami Konstytucji, wprowadziła dziś o północy stan wojenny na obszarze całego kraju.” Słowa, które do dziś budzą w nas wspomnienia, do których ciężko czasem wracać, bo są one bolesne. Słowa, które odebrały Polakom wolność a wielu odebrały również życie. W okresie stanu wojennego działacze „Solidarności” i inni opozycjoniści trafili do obozów internowania. W pierwszych dniach internowano 5 tys. osób. Około 100 osób straciło życie. Nie ma dokładnych danych na temat tego, ile osób straciło zdrowie wskutek bicia czy prześladowań. 11 tys. osób postawiono przed sądem. Setki tysiące osób zwolniono z pracy a inni zostali zmuszeni do emigracji.

Najtragiczniejszym jednak chyba wydarzeniem tego okresu była pacyfikacja Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach, 16 grudnia 1981 roku. Podczas pacyfikacji siłami milicji oraz wojska i w wyniku strzałów Plutonu Specjalnego ZOMO zginęło 9 górników, a 23 zostało rannych.

I to właśnie od wyczytania nazwisk poległych górników przez pana Waldemara Ostrowskiego rozpoczęły się obchody rocznicy wprowadzenia stanu wojennego w Centrum Seniora Krakus. Wspomnijmy ich nazwiska: Józef Czekalski, Krzysztof Giza, Joachim Gnida, Ryszard Gzik, Bogusław Kopczak, Andrzej Pełka, Jan Stawisiński, Zbigniew Wilk i Zenon Zając. Podczas wyczytywania nazwisk  Kasia Drucker zapaliła świeczkę dla każdego z brutalnie zamordowanych górników. Następnie wszyscy powstali i uczcili minuta ciszy wszystkie ofiary stanu wojennego.

Na scenie wystąpił autentyczny uczestnik wydarzeń tamtego okresu, senior Julian Morawiec opowiedział ze wzruszeniem o swoich przeżyciach oraz internowaniu. Pan Julian był współorganizatorem NSZZ „Solidarność” w Krakowskich Zakładach Elektronicznych „Unitra-Telpod”. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku w KZE. Został aresztowany i skazany przez Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego na rok i sześć miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata oraz karę grzywny. Na wniosek prokuratury Sąd Najwyższy uchylił zawieszenie kary, jednak jej wykonanie wstrzymano zgodnie z przepisami o amnestii z 1983 r. Julian Morawiec był represjonowany i inwigilowany przez SB. Wyjechał z Polski w 1985 r.

W części wokalnej Chór Krakus pod dyrekcją Kasi Drucker zaśpiewał miedzy innymi utwory, które zostały napisane w obozach dla internowanych do znanych nam melodii jak „Rota Solidarności” czy „13 Grudnia roku pamiętnego”. Seniorzy zaśpiewali również utwór autorstwa J. Pietrzaka „Jest taki kraj” a także „Ojczyzna” i „Modlitwa Obozowa”.

W części poetyckiej nasi seniorzy nie zawiedli. Tadeusz Nowak, w białym górniczym kasku, bardzo obrazowo i dramatycznie powiedział wzruszający wiersz Jacka Okonia „Górnikom z Kopalni Wujek”. Jego słowa „Słuchajcie, to ja mówię, zastrzelony Polak, zabrano mi me życie i mój górniczy hełm” na długo pozostaną w naszej pamięci.

Krzysztof Zieliński zarecytował wzruszający wiersz „Wigilia ‘81”, który jest listem internowanego syna do samotnej matki. Pan Waldemar Ostrowski wierszem „Idą Pancry na Wujek” przypomniał nam tragiczne wydarzenie pacyfikacji Kopalni w Katowicach. Pan Wojciech Żebrowski zarecytował wiersz własnego autorstwa „Wojenko”.

Na zakończenie Kasia Drucker zachęciła wszystkich, aby w tym dniu zapalili jeszcze jedna świeczkę o 19:30 w oknach swoich domów przyłączając się w ten sposób do akcji IPN „Zapal Światło Wolności.” Jest to symbol upamiętniający ofiary stanu wojennego i nawiązuje do gestu solidarności wszystkich ludzi z ówczesnego wolnego świata z represjonowanymi Polakami w Wigilie Bożego Narodzenia 1981 roku. Na znak jedności z rodakami świecę w oknie Pałacu Apostolskiego w Watykanie zapalił także papież Jan Paweł II. Tego wieczoru w Bożonarodzeniowym orędziu Prezydent Regan wezwał do postawienia w oknach świec mówiąc, „Niech płomień milionów świec w amerykańskich domach będzie świadectwem, że światła wolności nie uda się zgasić”.  Polacy pokazali całemu światu ze nie tylko nie uda się go zgasić ale potrafi on rozniecić ogień w sercach, pokonać nawet największe zło i te wolność odzyskać.