Zmarł Piotr Szczepanik – piosenkarz, aktor i gitarzysta, wykonawca przebojów Żółte Kalendarze, Kochać, czy Goniąc Kormorany. O śmierci artysty poinformowała jego córka – Jagoda.
Debiutował w 1963 roku na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Popularność zdobył nastrojowymi i refleksyjnymi utworami. Pierwszych nagrań dokonywał dla Polskiego Radia z zespołami Tajfuny i Ricercar ’64. Później trafił na Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu.
Na przełomie lat 60. i 70. współtworzył program estradowo-kabaretowy „Popierajmy się” z Bohdanem Łazuką i Jerzym Fedorowiczem.
Na początku lat 80. stał się jednym z bardów „Solidarności” obok Jacka Kaczmarskiego czy Przemysława Gintrowskiego.
**
Minister kultury, wicepremier Piotr Gliński pożegnał na Twitterze zmarłego piosenkarza, aktora i gitarzystę Piotra Szczepanika. – W naszych wspomnieniach zostanie nie tylko jego głos i piosenki, które zapadały głęboko w serce, ale także Festiwal Piosenki Prawdziwej i jego wielkie zaangażowanie w „Solidarność” w czasie największej próby. Cześć Jego Pamięci! – napisał Piotr Gliński.
Piotr Szczepanik pozostanie zapamiętany jako wykonawca przebojów: „Goniąc Kormorany”, „Żółte kalendarze”, „Kochać”, „Nigdy więcej”. Podczas stanu wojennego organizował niezależną, podziemną scenę muzyczną. Miał 78 lat.
W latach 80. Szczepanik poświęcił się działalności opozycyjnej. Stał się jednym z bardów „Solidarności” obok Jacka Kaczmarskiego czy Przemysława Gintrowskiego. Od 1980 do 1989 roku, również w stanie wojennym, współtworzył Festiwal Piosenki Prawdziwej, wymierzony w cenzurę PRL-owskiej władzy. Przygotowywał też koncerty w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.
**
Śmierć Piotra Szczepanika Alicja Majewska nazwała odejściem kolejnej legendy polskiej muzyki rozrywkowej. Piosenkarz, gitarzysta, aktor, wykonawca takich przebojów jak: „Goniąc Kormorany”, „Żółte kalendarze”, „Kochać”, „Nigdy więcej” – zmarł dziś w wieku 78 lat.
W rozmowie z Informacyjną Agencją Radiową Alicja Majewska przypomniała, że w ostatnim czasie polska muzyka straciła także dwie inne wielkie postacie: Ewę Demarczyk i Bernarda Ładysza. Piosenkarka dodała, że Piotra Szczepanik był idolem jej młodości.
Alicja Majewska zwróciła uwagę na niezwykłe walory głosowe tego artysty. Jak mówiła, Piotr Szczepanik wyróżniał się barwą swojego głosu. Piosenkarka wspominała, że w tamtym czasie na antenie królowały „brzmiące, postawione, ładne piękne głosy Jerzego Połomskiego, wcześniej także Tadeusza Woźniakowskiego, a Szczepanik pojawił się z takim meszkiem na tym głosie, czym się odróżniał od swoich będących już wiele lat na scenie kolegów”.
Pisane dla Piotra Szczepanika przeboje Andrzeja Korzyńskiego artystka nazwała fantastycznymi. Dodała, że „po tych naszych wielkich, których nie ma, zostaje masa wspaniałego repertuaru – piosenek, do których – jak sądzi – będą wracały kolejne pokolenia”. „Wracajmy do tego, co jest niewątpliwie wartościowe, bo przetrwało całe całe wielkie lata” – zachęcała Alicja Majewska.
Piotr Szczepanik urodził się w 1942 roku w Lublinie. Ukończył historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W trakcie studiów związał się z kabaretem. Jako piosenkarz debiutował w 1963 roku na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie. Popularność zdobył nastrojowymi i refleksyjnymi utworami. Pierwszych nagrań dokonywał dla Polskiego Radia z zespołami – Tajfuny i Ricercar ’64. Później wystąpił na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
W latach 70. zaczął zajmować się piosenką poetycką. Występował sam, z gitarą. Koncertował w Polsce, a także poza krajem, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie oraz wielu krajach europejskich.
Był również aktorem.
W latach 80. poświęcił się działalności opozycyjnej. Stał się jednym z bardów „Solidarności”. Od 1980 do 1989 roku, również w stanie wojennym, organizował niezależną, podziemną scenę muzyczną – współtworzył Festiwal Piosenki Prawdziwej, wymierzony w cenzurę PRL-owskiej władzy. Przygotowywał też koncerty w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.
–
IAR/Informacyjna Agencja Radiowa/d jl & wcześn./d jl/w sk
iar / w gaj
IAR/w zr