We Francji wszyscy mają nadzieję, że kadrze uda się powtórzyć wynik sprzed 18 lat, kiedy na własnej ziemi „Trójkolorowi” zostali mistrzami świata. Teraz chcą zdobyć tytuł najlepszej drużyny Starego Kontynentu. Czy może im się to udać?
Jeśli chodzi o pozycję bramkarza, Didier Deschamps może spać spokojnie. Hugo Lloris to bramkarz ze światowej czołówki, który nie raz udowadniał bardzo wysokie umiejętności. Cieszy się sporym posłuchem wśród kolegów, którzy wiedzą, że z nim między słupkami mogą być spokojni. Kapitan drużyny, od którego selekcjoner w zasadzie rozpoczyna ustalanie składu. Oczywiście, golkiperowi Tottenhamu od czasu do czasu zdarzają się również wpadki, ale ostatnio nie było ich wiele. A gdyby nawet, w obwodzie pozostaje Steve Mandanda, który szczególnie na linii potrafi wyprawiać prawdziwe cuda.
Najgorzej ze wszystkich formacji prezentuje się obrona. Kontuzja wykluczyła występ stopera Realu, Raphaela Varane’a. Pod jego nieobecność parę środkowych obrońców tworzyć będą zapewne Laurent Koscielny i Adil Rami. Temu pierwszemu stosunkowo często przytrafiają się proste błędy, drugi ma za sobą jedynie dwa mecze w kadrze po kilkuletniej nieobecności, więc może zabraknąć mu zgrania z kolegami. Patrice Evra na boku obrony najlepsze lata też ma już dawno za sobą, ale jego następcy nie widać. Tym większa wydaje się rola wspomnianego wcześniej Llorisa.
Mistrz Francji, mistrz Anglii i mistrz Włoch – tak ma być zestawiony środek pola we francuskiej ekipie. To w zasadzie wystarczy za rekomendację. Paul Pogba wydaje się co prawda w gorszej formie niż przed rokiem, ale wciąż to jeden z najlepszych piłkarzy na świecie, jeśli chodzi o tę pozycję. Blaise Matuidi od dłuższego czasu prezentuje równy poziom, a N’Golo Kante to świeża krew w reprezentacji – rozegrał tylko trzy mecze, ale podobnie jak całe Leicester w Premier League, na Euro może być nie do przejścia.
Antoine Griezmann – to na nim ma spocząć ciężar ofensywnych poczynań reprezentacji Francji. Tak jak w wielu meczach kierował atakami Atletico Madryt, tak ma kreować sytuacje dla kadry. Choć ostatni mecz sezonu zapewne na długo zostanie mu w pamięci, to właśnie mistrzostwa Europy we własnym kraju mają być dla niego okazją do udowodnienia, że potrafi poprowadzić drużynę do wielkiego triumfu. Wspomagany przez mającego także świetny sezon Payeta i Giroud, który potrafi zagrać genialnie, ale też zmarnować dziesięć stuprocentowych sytuacji w jednym meczu. A w obwodzie jest przecież jeszcze choćby Anthony Martial, który choć bramki w kadrze jeszcze nie strzelił, to dogrywał kolegom już trzykrotnie.
Kibice – mają być dwunastym zawodnikiem ekipy Didiera Deschampsa. Powiedzenie tyleż oklepane, co często zwyczajnie prawdziwe. Mimo że na razie we Francji panuje względny spokój, to gdy kadra awansuje do ćwierćfinału, kraj opanuje zapewne piłkarskie szaleństwo. A to, że gospodarzom pomagają ściany, wiadomo nie od dziś. Jednocześnie presja, jaka spoczywa na francuskiej kadrze, może niektórym piłkarzom spętać nogi.
Wszyscy wymagają od „Trójkolorowych” sukcesu, a porażka będzie praktycznie nie do wytłumaczenia. Problemem może być też brak środkowego napastnika z prawdziwego zdarzenia. Olivier Giroud zdobył co prawda 15 goli w kadrze, lecz do klasy Karima Benzemy z pewnością bardzo dużo mu brakuje. Napastnika Realu na Euro nie zobaczymy z powodu seksafery, która ciągnie się zresztą za francuską kadrą do dziś.
Jeśli gospodarze dobrze rozpoczną Euro 2016, mogą z pewnością powtórzyć historię sprzed kilkunastu lat i na własnej ziemi sięgnąć po końcowy triumf. Bukmacherzy właśnie gospodarzy uważają za głównych faworytów turnieju. Pierwszą odpowiedź na pytanie o formę Francuzów poznamy już w piątkowy wieczór.
Maciej Pietrasik (aip)/fot. Peter Dejong AP Photo (AIP)