Mija pół wieku od wydania „Sgt. Pepper’s Lonely Hearts’ Club Band” – słynnej płyty Beatlesów, zawierającej takie klasyki, jak „Lucy in the Sky with Diamonds”, „With A Little Help from My Friends” czy „She’s Leaving Home”.
Płyta, pełna eksperymentów brzmieniowych i tekstowych, uważana jest za pierwszy rockowy „concept album”.
Na pomysł, by Wielka Czwórka wcieliła się w fikcyjny zespół, wpadł Paul McCartney. W owym czasie Beatlesi zaprzestali koncertowania, a członkowie zespołu poświęcili się swoim pasjom i zainteresowaniom, które po raz pierwszy w takim stopniu przenikają do muzyki grupy. Stąd obecność elektronicznych eksperymentów w „Lucy in The Sky with Diamonds” Johna Lennona, wyraźne inspiracją muzyką klasyczną w „She’s Leaving Home” McCartney’a czy oparte na brzmienu indyjskiego sitara „Within You
Without You” George’a Harrisona. Nagranie krążka zajęło Beatlesom niemal pięć mięsięcy. Dla porównania, z płytą debiutancką panowie uwinąć się musieli w dobę. W czasie pracy nad albumem sięgali po szereg instrumentów. Tu pojawia klawesyn, tam
harfa. John, Paul i George grają w pewnym momencie na… grzebianiach, a w słynnym „A Day in the Life” słychać orkiestrę, która otrzymała od Johna zadanie, by uzyskać efekt „końca świata”. Zwraca uwaga eklektyzm albumu. Jest tu hardrockowy utwór tytułowy oraz jego repryza, jest wodewilowy „When I’m Sixty Four” czy kabaretowy, podlany atmosferą wiktoriańską „For the Benefit of Mr Kite”. Słynna jest też okładka, na której umieszczono manekiny szereg słynnych postaci: od Edgara Allana Poe, przez Carla Junga, Freda Astaire’a po Wielką Czwórkę z początku lat sześćdziesiątych. Autorem kompozycji jest artysta popartowy William Blake.
„Sierżant Pieprz” to ósma płyta Beatlesów. Spędziła 27 tygodni na szczycie brytyjskich list sprzedaży. Amerykański magazyn muzyczny „Rolling Stone” umieścił album na szczycie listy najważniejszych płyt wszechczasów.
Informacyjna Agencja Radiowa/IAR/Adam Dąbrowski, Londyn/Siekaj