Wiele instytucji gromadzi nasze dane, a obywatele nie są tego świadomi – ostrzega Fundacja Panoptykon w najnowszej publikacji „Zabawki Wielkiego Brata”.
Ten informator o sposobach kontroli przez państwo wkrótce trafi na strony internetowe Fundacji. W ciągu dwóch lat prac Panoptykon zapytał o sposoby zbierania informacji o obywatelach kilkaset instytucji w kraju.
Anna Walkowiak z Fundacji Panoptykon podkreśla, że często nie zdajemy sobie sprawy jak i kiedy jesteśmy nadzorowani lub obserwowani. Wśród narzędzi „Wielkiego Brata” podała nie tylko kamery, ale też karty komunikacji miejskiej, czy narzędzia do analizy ruchu w internecie według słów kluczowych. Dodała, że niewielu pracowników zdaje sobie sprawę, jakich narzędzi do nadzoru stosują ich pracodawcy. Dodała, że brak wiedzy o kontroli powoduje, że kontrolowani nie mogą się jej sprzeciwić.
Podczas prac nad raportem Fundacja znalazła różne przykłady nieuprawnionego gromadzenia danych. Na przykład część instytucji w ramach monitoringu nagrywa nie tylko obraz, ale też dźwięk. Anna Walkowiak jako przykład podała dwa oddziały Narodowego Funduszu Zdrowia. Nawet w niektórych autobusach mogą być w ten sposób podsłuchiwane rozmowy podróżnych, bo mikrofony są nie tylko w kabinie kierowcy, ale też w innych miejscach w autobusie.
Z informacji Fundacji wynika, że oprócz miejskiego monitoringu istnieje nawet kilka tysięcy kamer różnych instytucji, które są finansowane z publicznych pieniędzy. Z szacunków władz miejskich wynika, że tylko w Kielcach działa ponad 5 tysięcy 600 kamer w komunikacji miejskiej, przedszkolach, żłobkach, szkołach i instytucjach kultury. Według Fundacji przy tak dużej skali monitoringu nigdy nie można mieć pewności, że nagranie z wizerunkiem osoby prywatnej nie trafi do telewizji czy internetu.
IAR/ Mariusz Pieśniewski/jj