Gratka! Zaprezentowano autorski przekład protokanonicznych ksiąg Starego Testamentu

Ks. prof. Chrostowski przypomniał, że Pismo Święte zostało pierwotnie utrwalone w trzech językach: hebrajskim, aramejskim i greckim. Poinformował, że w swoim przekładzie opierał się wyłącznie na tekście hebrajskim.

Zaznaczył, że przez 35 lat swojej pracy w dawnej Akademii Teologii Katolickiej – dzisiejsze UKSW – i na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, wielokrotnie musiał sięgać do oryginalnego tekstu Pisma Świętego. „Wtedy powstawały fragmenty poszczególnych przekładów” – wyjaśnił.

Przyznał, że do rozpoczęcia przekładu ksiąg Starego Testamentu zabierał się kilka razy, jednak ostatecznym impulsem okazała się pandemia. „Zachętą dla mnie były również prośby kierowane do mnie ze strony świeckich podczas konferencji biblijnych, które wygłaszałem od 1986 r.” – zastrzegł.

Ks. prof. Chrostowski podkreślił, że nowa publikacja ma charakter naukowy i duszpasterski, więc jest skierowana zarówno dla osób, które prywatnie interesują się Pismem Świętym, jak również do teologów i biblistów.

Zdaniem biblisty współcześnie ludzie „odchodzą od Biblii”. „Odchodzi się od powoływania się na Biblię w nauczaniu doktrynalnym i w nauczaniu moralnym. Weźmy na przykład sprawę tzw. małżeństw jednopłciowych czy sprawę zjawiska homoseksualizmu – powołań na Biblię nie ma, bo być nie może” – stwierdził.

Według biblisty, zdarza się, że w odniesieniu do Biblii używa się „specjalnej hermeneutyki”, czyli sztuczek, które sprawiają, że „napisane jest A, a każą czytać B”.

„Dam państwu jeden tylko przykład: Sodoma i Gomora. W objaśnieniach i interpretacji Sodoma i Gomora to nie to, co nam się kojarzy w przysłowiach i w naszej świadomości, tylko – to się pojawia w oficjalnym nauczaniu kościelnym – to jest brak gościnności” – mówił.

Doktor teologii biblijnej ks. dr Mariusz Szmajdziński wyjaśnił, że publikacja „Księga Dwunastu. Prorocy mniejsi” zawiera m.in. wprowadzenie ukazujące historie najważniejszych przekładów Biblii, postaci i nauczanie dwunastu proroków mniejszych, zarys historii biblijnego Izraela oraz sam przekład, który „jest zbliżony do dosłownego, ale zachowuje piękno naszego języka”.

Dodał, że w rozdziale trzecim „Księgi Dwunastu” znajdziemy także odniesienia do Księgi Proroków zawarte w Nowym Testamencie. Zaznaczył, że Nowy Testament zawiera aż ok. 40 cytatów i 224 aluzje do Księgi Proroków.

W trakcie spotkania zaprezentowana została również książka „Kanon Biblii. Źródła, przekaz, znaczenie” autorstwa Lee Martina McDonalda.

Profesor nauk teologicznych i tłumacz Biblii ks. Krzysztof Bardski poinformował, że choć jej autor jest pastorem Kościoła Chrześcijan Baptystów, to wykładał na uniwersytetach różnych denominacji, a w jego dziełach „widać głęboką wiedzę i zaangażowanie duszpasterskie”.

Opisując tę drugą pozycję, ks. prof. Szmajdziński zaznaczył, że kanon – czyli pewien porządek, stały układ ksiąg – jest charakterystyczny tylko dla Pisma Świętego. Wyjaśnił, że kanon, który znamy obecnie, jest owocem żmudnego, wielowiekowego procesu.

„Według tego porządku wiemy, że biorąc Pismo Święte do ręki, otwierając je na początku, jako pierwszą znajdziemy Księgę Rodzaju i później inne księgi według tego porządku” – mówił.

Podkreślił, że kolejność ta nie jest przypadkowa, lecz ma ogromne znaczenie. „Kanon jest wyrazem wiary w takim znaczeniu, że poszczególne księgi Starego i Nowego Testamentu interpretujemy w świetle ksiąg sąsiadujących” – wyjaśnił. Dodał, że kanon rozpoczyna się od tego, co określamy jako najważniejsze – w przypadku Starego Testamentu jest to Pięcioksiąg, a w przypadku Nowego Testamentu – Ewangelie.(PAP)

Autor: Iwona Żurek

iżu/ joz/