Z soboty na niedzielę mieszkańcy Stanów Zjednoczonych śpią o godzinę krócej. Dokładnie z 12 na 13 marca przestawiamy zegarki – czyli zmieniamy czas z zimowego na letni.
Przejście z czasu astronomicznego, potocznie nazywanego zimowym, na czas letni, bywa kłopotliwe. Przesunięcie wskazań zegarków z godz. 2:00 na 3:00 w nocy z soboty na niedzielę skraca czas na sen o godzinę. Pewnym pocieszeniem jest fakt, że dzięki temu zabiegowi zyskujemy dodatkową godzinę światła słonecznego wieczorami (kosztem poranka). Jest to jednak zmiana, którą przechodziliśmy wielokrotnie, więc i tym razem zniesiemy dzielnie tę niedogodność.
Konieczność dostosowania wskazań zegarków — przesunięci o godzinę do przodu — jest, na szczęście, mało kłopotliwe. Wskazania w większości urządzeń elektronicznych, takich jak telefony komórkowe, tablety, komputery, czy zegarki elektroniczne są korygowane w sposób automatyczny. Dzięki temu możemy bez obaw o pomyłkę zerknąć w niedzielny poranek na czas w naszym smartfonie.
Czas letni – czas lokalny, który dany kraj przyjmuje dla pewnego okresu roku, zazwyczaj wyprzedzający o godzinę standardowy czas strefowy.
Zmiany czasu mają spowodować efektywniejsze wykorzystanie światła dziennego. Latem standardowy czas geograficzny jest przesuwany o godzinę do przodu, więc czas aktywności człowieka jest lepiej dopasowany do godzin, w których jest najwięcej światła słonecznego.
Do oznaczania czasu letniego stosowany jest skrót DST pochodzący od ang. określenia Daylight Saving Time. Dla krajów stosujących czas środkowoeuropejski (CET), stosuje się skrót CEST (ang. Central European Summer Time).
Jako pierwszy o potrzebie stosowania czasu letniego pisał Benjamin Franklin. Jednakże humorystyczna wymowa tego artykułu sprawiła, że nie zaczęto się do niej stosować (Franklin postulował, by ludzie wstawali i kładli się spać wcześniej).