Drugi koncert Festiwalu nosił tytuł „New Vision” i odbył się w Konsulacie Generalnym RP na Manhattanie w Nowym Jorku i był prawdziwym kalejdoskopem sztuki. Piętnastu młodych utalentowanych artystów popisywało się na scenie cudownych Salonów podobnie jak w XIX wieku Fryderyk Chopin koncertował w Salonach Paryża.
Prezenterką wieczoru była tancerka Caroline Placzek, urocza Miss Polonia, która przedstawiała gościom Alicję Tunk, Wicekonsul Konsulatu Generalnego R.P. oraz Prezydenta Organizacji New York Dance & Arts Innovations, Mariana Żaka.
Pierwszym punktem programu była jednoaktowa komedia Antoniego Czechowa p.t. „Narzeczony Mimo Woli” reżyserski debit wybitnie utalentowanej aktorki Ewy Marii Wojcik. Występujący trzej aktorzy: Ewa Maria Wojcik – Nataliya Stepanovna, Brandon Boruch – Chubukhov i Ian Prince – Lomov, idealnie stworzyli sceniczny klimat prowincjonalnej XIX wiecznej Rosji poprzez prosta i bardzo konsekwentna interpretacje tekstu. Trzej aktory w kostiumach z epoki świetnie się spisali w swoich rolach a Ewa Maria wyreżyserowała coś co można nazwać wirtuozowskim spektaklem.
Po teatralnej „zabawie” wystąpili dwaj tancerze: duet Lukasz Zięba i Mariusz Kujawski. Enigmatyczny utwor p.t. Wane do muzyki Jacaszka i Kwartludium w skróconej wersji, w choreografii tancerzy, przeniósł widza w inną konstelacje. Tancerze o twarzach podobnych do wyrzeźbionych masek powłóczystymi, powolnymi ruchami ukazywali pewne nastroje. Odczuwało się w ich tańcu liryczną kontemplacyjna ekspresje, jakby ponadczasowa aurę absolutu. Obydwaj wytrawni tancerze są znakomitymi artystami, Lukasz Zięba tańczy w Balecie Opery Metropolitan a Mariusz Kujawski w Zest Collective. Naprawdę była to wielka uczta dla widza.
Jakub Polaczyk, kompozytor i pianista, wystąpił prezentując swoje kompozycje fortepianowe: Miniatury fortepianowe, Covers for Piano, i Rymy Lotosu. Pierwsze dwie pozycje były zagrane w konwencjonalny sposób, a w trzecim utworze pianista gral na klawiaturze a także wewnątrz fortepianu. W „Miniaturach fortepianowych” i w „Covers for Piano” kompozytor określił swój bardzo osobisty styl dobierając niezwykle progresywne współbrzmienia o dużej intensywności harmonicznej. Dynamizm gry uwydatniał konsekwentna formę każdego utworu o swoistej estetyce.
I znowu przenikliwszy się w tradycyjny świat opery. Imponujące młode śpiewaczki: Klaudia Morelowska – sopran, wraz z pianista akompaniatorem Markusem Kaitila oraz Victoria Policht- sopran wraz z pianistka akompaniatorka Ani Mouradian, w piekielnych kreacjach dały bogaty popis wokalny. Klaudia Morelowska zaśpiewała trzy arie: „Quando me’n vo'” z opery Cyganeria G. Pucciniego, Piesn do Księżyca z opery Rusalka A. Dvorzaka, i „O mio babbino caro” z opery Gianni Schicchi G. Pucciniego. Wszystkie arie zabrzmiały bardzo muzykalnie w interpretacji Klaudii Morelowskiej. Prowadziła frazy z wielkim wyczuciem uzyskując świetne legato i osiągając właściwy romantyczny wyraz poprzez dobra dykcje. Mariusz Kaitila, wytrawny młody pianistka świetnie dopasowywał się jako akompaniator do artystycznej kreacji śpiewaczki.
Victoria Policht zaprezentowała się znakomicie jako interpretatorka pieśni F. Chopina „Gdyby ja była słoneczkiem na niebie” oraz dwóch arii „Ma rendi pur content” V. Belliniego i „I Could’ve Danced All Night” z My Fair Lady, F. Loewe. Młoda artystka ma piękny, bogaty głos operowy. Potrafi stworzyć sugestywne interpretacje i ukazuje lirykę a także finezje, w dużym stopniu posiadawszy sztukę deklamacji. Ani Mouradian piękny akompaniament dodał blasku operowej prezentacji. Ani Mouradian wystąpiła również jako solistka zagrawszy dwie Etiudy As Dur op. 72 nr. 11 i c moll op. 72 nr. 2 M. Moszkowskiego. W utworach tych ukazała duży talent muzyczny świetną technikę i wirtuozowskie zacięcie.
Trio Rafała Sarneckiego dało ciekawy popis progresywnego jazzu o bardzo swoistym charakterze. Rafal Sarnecki – gitara i Bogna Kicinska – śpiew i Glenn Zaleski – fortepian. Były to kompozycje lidera zespołu. Na tle płynnego rytmu i specyficznej sonoristyki, śpiewaczka Bogna Kicinska prowadziła delikatne wokalizy.
Wojciech Trocewicz wystąpił jako ostatni artysta grając na fortepianie i bardzo muzykalnie śpiewając standardy. Z pasją interpretował popularne piosenki. Publiczność była zachwycona i śpiewała razem z artysta. Brawom nie było końca.
Koncert ozdobiła wystawa fotograficzna siedmiu młodych uczniów fotografików z klubu Makro. Karolina Mróz, Katarzyna Kobeszko, Michal Lewko, Estera Plis, Oliver Jedrezyk, Oskar Skowronski, i Alexander Weglicki pod opieka mistrzyni fotografiki Agaty Skowrońskiej pokazali piękne, interesujące zdjęcia.
Autor: Mariette Randall
Tlum. Elzbieta Sosnowska
Cały program festiwalu na stronie www.nydai.org