Od dziś w kinach będzie można zobaczyć dokument pod tytułem „Putin Forever?” ukazujący sytuację opozycji w Rosji.
Reżyser filmu Kirił Nenashev, zarejestrował protesty, które wybuchły w 2011 roku, i które były sprzeciwem wobec fałszerstw podczas wyborów parlamentarnych. Film pokazuje też protesty po wyborach prezydenckich w 2012 roku.
Reżyser w rozmowie z IAR mówi, że film składa się z trzech części, które odzwierciedlają zaostrzającą się walkę z opozycją. Pierwsza część nazywa się „Nadzieja”, następna „Strach” i ostatnia „Rozpacz”. Kirił Nenashev tłumaczy, że jest tak dlatego, że na początku wszystkim protestującym wydawało się, że wszystko będzie dobrze, że kiedy wyjdą na ulice, inni ich usłyszą i uda się im wygrać. Jednak „niestety razem z ludźmi na ulice wyszedł OMON Putina. I ponieważ nie udało nam się opanować naszego strachu to rozpoczęła się 3 faza jaką była rozpacz czy też sytuacja bez wyjścia” – mówi filmowiec.
Reżyser dodaje, że ta sytuacja trwa do dziś. Zarazem Kirił Nenashev podkreśla, że sytuacja opozycji zdecydowanie się pogorszyła. „Po wydarzeniach, które pokazałem w moim filmie, została zaostrzona ustawa o zebraniach publicznych i w tej chwili ludzie, którzy wychodzą na tego typu wiece mogą trafić do więzienia. Zresztą, niektóre osoby, które pokazałem w filmie siedzą do tej pory”. Twórca dodaje, że obecnie większe protesty są niemożliwe, możliwe są tylko małe akcje na przykład w wykonaniu artystów, ze względu na to, że zwykli ludzie boją się protestować.
Kirił Nenashev wyjaśnia, że film, który pokazuje pacyfikacje pokojowych demonstracji mógł być oficjalnie pokazany w Moskwie tylko raz. Jednak teraz projekcje się odbywają pod zmienionym tytułem „Grudzień – maj”, w małych podziemnych salkach kinowych. W dużych kinach projekcje są niemożliwe ponieważ w Rosji, aby dokonać jakiegokolwiek pokazu potrzebne jest zezwolenie z ministerstwa kultury, „a nam oczywiście takiego zezwolenia nikt nigdy nie wyda” – podsumowuje reżyser.
Dokument „Putin Forever?” pokazywany jest także na 32. Warszawskiem Festiwalu Filmowym w Konkursie Filmów Dokumentalnych.
Witold Banach, Fot. Dreamstime