Powstańcy ze Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej pożegnali kapitana w stanie spoczynku Wojciecha Barańskiego pseudonim „Bar”. Był żołnierzem oddziału harcerskiego batalionu „Gustaw”, za działalność konspiracyjną w 1947 roku był więziony przez komunistów przez pięć lat. Spoczął na Powązkach Wojskowych w Warszawie.
Jan Ołdakowski, dyrektor Muzeum wspomina go jako aktywnego „współgospodarza” tego miejsca. „Zapamiętaliśmy go jako aktywnego człowieka, takiego bohatera, który potrafił opowiedzieć o wydarzeniach powstańczych i represjach, jakie spotkały go po wojnie” – powiedział IAR Jan Ołdakowski. Dodał, że pan Wojciech Barański często nie zgadzał się z różnymi obiegowymi informacjami na temat wydarzeń historycznych, potrafił zaskoczyć swoimi opiniami. Wskazywał, jak opowiadać historię, aby była żywa dla młodzieży. Brał udział w wielu spotkaniach z młodzieżą.
Profesor Leszek Żukowski, prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach mówił o cierpieniach Wojciecha Barańskiego, zadanych mu przez komunistów. „Kolega Barański był przykładem, że we własnym kraju, nieprzychylna władza może wtrącić człowieka do więzienia za udział w harcerstwie i za udział w Armii Krajowej” – mówił podczas ceremonii pogrzebowej. „Był gotów oddać swoje życie, a był traktowany jako wyrzutek i wyklęty” – dodał.
Jerzy Majkowski, powstaniec przybliżał następstwa pojmania Barańskiego przez trzech funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Przypomniał, że w Wojskowym Sądzie Okręgowym w Warszawiew ciągu kilku miesięcy odbywał się się proces przeciwko Barańskiemu, podczas którego był pytany o to, kto właściwie był organizatorem, inspiratorem i przywódcą tej grupy harcerzy Armii Krajowej.
„Nie wiedząc i nie zakładając, że to on był zarówno organizatorem, jak i inspiratorem tego działania, nie chcieli mu wierzyć” – mówił Jerzy Majkowski. Przypomniał, że Wojciech Barański był torturowany podczas procesu i skazany na pięć lat więzienia we Wronkach oraz roboty przymusowe w kopalni „Lenin”. W 1954 roku został wcielony do przymusowej pracy w Wojskowym Batalionie Górniczym na 27 miesięcy.
Wojciech Barański „Bar” był uznawany za żołnierza niezłomnego. Został odznaczony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim i Medalem Za Warszawę. Zmarł będąc wiceprezesem Światowego Związku Armii Krajowej. Miał 86 lat.
Ewa Tylus, Fot. Dreamstime.com