Naukowcy sprawdzili, jak ludzie radzą sobie z odróżnianiem palców u nóg. Doświadczenie polegało na tym, że badani musieli nie patrząc odróżnić, którego z ich palców dotknięto.
W przypadku palców u rąk nie było problemu – w 99 procentach rozpoznanie było prawidłowe. Ale gdy badacze poszturchiwali palce u stóp sprawa się komplikowała. W przypadku wielkiego i najmniejszego palca rozpoznanie było prawidłowe w 94 procentach. Ale w przypadku palców środkowych było to, licząc 57, 60 i 79 procent. Najwięcej problemów sprawiał palec drugi i trzeci, te najbliższe wielkiemu. Sprawność rozpoznawania różniła się w zależności od badanych, ale ani jedna osoba nie robiła tego bezbłędnie. Tu trzeba podkreślić, że do badania wzięto ludzi zdrowych, bez problemów neurologicznych czy innych mogących wpłynąć na wynik. Pomyłki układały się w pewien schemat – drugi palec uznawany był za trzeci, a trzeci za czwarty. Zjawisko występowało wyraźniej, gdy badano nogę niedominującą (czyli w większości przypadków lewą). Naukowcy wysunęli teorię, że mózg, zamiast „widzieć” pięć palców ma raczej obraz pięciu odcinków czy bloków, których granice nie pokrywają się z anatomicznymi granicami między palcami.