Tatry słowackie otwarte dla turystów na całego. Od połowy czerwca Słowacy znieśli zakaz wejścia na tatrzańskie szlaki powyżej schronisk. To znakomita wiadomość dla turystów planujących wakacyjne wypady w góry.
Tatry słowackie są bowiem cztery razy większe niż polskie. Szlaki turystyczne w górach ciągną się aż przez 651 kilometrów. A więc jest gdzie chodzić, tym bardziej, że i ruch w górach słowackich jest mniejszy jak u nas.
– Naszą słowacką wyprawę zaczynamy od szczytu Krywań – narodowej góry Słowacji. Dla naszych południowych sąsiadów Krywań to symbol odrodzenia narodowego. Wizerunek Krywania znajdował się nawet w herbie Socjalistycznej Republiki Słowacji, a obecnie widnieje na słowackich eurocentach. Krywań liczy 2494 m n.p.m. To szczyt w południowo-zachodniej części Tatr Wysokich. Dla turystyki udostępniono południowy i południowo-zachodni grzebień, prowadząc przez nie znakowane szlaki turystyczne. Szlak oznaczony kolorem zielonym poprowadzony jest z Trzech Źródeł (Tri studničky) zalesionym i porośniętym kosodrzewiną grzbietem południowo-zachodniego ramienia Krywania aż do Gronika. Dalej szlak odchodzi w dół w kierunku Krywańskiego Żlebu, za którym łączy się z oznaczonym kolorem niebieskim szlakiem podchodzącym na Krywań poniżej południowego ramienia szczytu. Dwie połączone trasy prowadzą na szczyt przez zbocze Małego Krywania i Krywańską Przełączkę. Szczyt dostępny jest latem.
– Gerlach – najwyższy szczyt cały (polskich i słowackich) Tatr i całych Karpat. Jego wysokość to 2655 m n.p.m. Szczyt ten należy do Korony Europy. Na ten szczyt nie prowadzi jednak żaden znakowany szlak turystyczny. Wejść na niego można jedynie z wykwalifikowanym przewodnikiem wysokogórskim. Najczęściej używane wejście jest poprowadzone z Doliny Wielickiej przez Wielicką Próbę, dostępny jest także z Doliny Batyżowieckiej przez tzw. Batyżowiecką Próbę. Bazą wypadową jest zwykle hotel górski „Śląski Dom”. Inne drogi wejściowe to m.in. Żleb Karczmarza, Próba Tatarki i Żleb Darmstädtera, Droga Martina (Martinovka).
– Tatrzańska Łomnica – 2634 metrów n.p.m. Łomnica położona jest w bocznej grani odchodzącej na południowy wschód od grani głównej w Wyżnim Baranim Zworniku (Vyšná Barania strážnica) w masywie Baranich Rogów (Baranie rohy). Łomnica należy do najpopularniejszych szczytów w Tatrach Słowackich. Działa tam kolej linowa z Tatrzańskiej Łomnicy. W górnej stacji kolei znajduje się Instytut Hydrometeorologiczny, a także obserwatorium astronomiczne. Spod Łomnickiej Przełęczy prowadzą w dół narciarskie trasy zjazdowe. Dolna stacja kolei linowej na Łomnicę znajduje się nad Łomnickim Stawem, osiągalnym pieszo bądź kolejną koleją z Tatrzańskiej Łomnicy. Trasy piesze prowadzą od schroniska nad Zielonym Stawem Kieżmarskim, Schroniska Téryego w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich, z Doliny Łomnickiej, od Łomnickiego Stawu (Skalnaté pleso). Na Łomnicę – podobnie jak z Gerlachem – pieszo można wejść jedynie w towarzystwie uprawnionego przewodnika.
– Schronisko Téryego – znajduje się na wysokości 2015 metrów n.p.m., na granicy Doliny Małej Zimnej Wody (Malá Studená dolina) i Doliny Pięciu Stawów Spiskich (kotlina Piatich Spišských plies). Jest to najwyżej położone schronisko w Tatrach czynnym przez cały rok. Wyżej położone jest tylko Schronisko pod Wagą, ale jest ono otwarte tylko w sezonie letnim. Znajdują się tam 24 miejsca noclegowe, jest elektryczność (dzięi bateriom słonecznym), a także zimną wodę. Żeby się tam dostać ruszamy zielonym szlakiem od Schroniska Zamkovskiego dnem Doliny Małej Zimnej Wody do Schroniska Téryego, stąd dalej razem ze szlakiem żółtym i po jego odłączeniu na Lodową Przełęcz, skąd dalsza droga prowadzi aż do Jaworzyny Tatrzańskiej.
– Czerwona Ławka – jeden z najtrudniejszych szlaków w Tatrach Wysokich, gdzie napotkamy na niemal pionową ścianę z długim podejściem z łańcuchami asekuracyjnymi. To przełęcz w bocznej, odchodzącej z Małego Lodowego Szczytu (Široká veža), grani słowackich Tatr Wysokich. Znajduje się na wysokości 2353 metry n.p.m. Ten szlak został m.in. dopiero co otwarty dla turystów. Żeby tak dotrzeć, najpierw musimy dostać się do Schronisna Teryego. Potem żółtym szlakiem w Dolinie Małej Zimnej Wody przez Dolinkę Lodową na Czerwoną Ławkę. Schodzimy do Doliny Staroleśnej do Zbójnickiej Chaty.
– Koprowy Wierch – 2363 metry n.p.m. Wierzchołek położony jest w głównej grani odnogi Krywania odchodzącej od Cubryny w kierunku południowo-zachodnim. Koprowy Wierch jest łatwo dostępny tylko z Wyżniej Koprowej Przełęczy. Prowadzi na niego z przełęczy czerwony szlak turystyczny. Pozostałe drogi są znacznie trudniejsze. Szczyt Koprowego Wierchu słynie z rozległych widoków.
– Cmentarz pod Osterwą – to miejsce symbolicznego pochówku ludzi związanych z Tatrami. Znajduje się na południowy wschód od Popradzkiego Stawu u wylotu Doliny Złomisk do głównej gałęzi Doliny Mięguszowieckiej. Symboliczny cmentarz został otwarty w 1940 roku. Obecnie na cmentarzu znajduje się 300 tablic upamiętniających ponad 400 osób które zginęły w górach. Wśród nich jest wielu Polaków: tablice Klemensa Bachledę, Mieczysława Karłowicza, Wiesława Stanisławskiego, Witolda Wojnara, Tadeusza Strumiłłę, Jana Długosza, Jerzego i Wojciecha Biedermanów, ratowników TOPR Janusza Kubicę i Stanisława Mateję Torbiarza oraz pilotów „Sokoła” Bogusława Arendarczyka i Janusza Rybickiego, którzy zginęli w katastrofie lotniczej w Dolinie Olczyskiej w 1994 roku. Są tam także tablice ludzi gór, którzy zginęli w innych górach – Jerzy Kukuczka, Piotr Morawski, czy Wanda Rutkiewicz. Dotrzeć tam można od schroniska nad Popradzkim Stawem żółtym szlakiem.
– Rysy – najwyższy szczyt polskich Tatr. Dostać się można na nie także od strony słowackiej. Szlak ten jest bardzo popularny. M.in. z tego powodu, że jest łatwiejszy niż szlak prowadzący po polskiej stronie. Z Tatrzańskiej Łomnicy lub Smokowca jedziemy kolejką elektriczką do Szczyrbskiego Jeziora, potem kierujemy się czerwonym szlakiem do Popradzkiego Stawu. Potem na Żabi Potok i Chatę pod Rysami, dalej przełęcz Waga i wymarzone Rysy.
– Szczyrbskiego Jezioro – jeśli komuś jednak nie chce się wspinać wyżej, zawsze można zrelaksować się nad Szczyrbskim Jeziorem. To urokliwe miejsce otoczone świerkowym lasem na wysokości 1315–1385 m n.p.m.
– Zbójnicka Chata – ostatnia nasza propozycja to wyprawa do schroniska na wysokości 1960 metrów n.p.m. Schronisko znajduje się w Dolinie Staroleśnej. Powstało w 1910 roku. Schronisko liczy 16 łóżek i jest zaopatrywana tylko przez nosiczów. Żeby się tam dostać ruszamy niebieskim szlakiem z Tatrzańskiej Łomnicy (oczywiście miejscowości, a nie szczytu) obok Wodospadów Zimnej Wody i Rainerowej Chatki i dalej wzdłuż Staroleśnego Potoku do schroniska. Stąd możemy ruszyć przez Rohatkę i Dolinę Białej Wody do Łysej Polany.
aip