We włoskim Neapolu trwa 30. Letnia Uniwersjada z udziałem reprezentantów Polski.
Duże szanse na zdobycie złotego medalu ma kulomiot Konrad Bukowiecki, który w roku przedolimpijskim jest wyjątkowo zapracowanym sportowcem.
„Ten rok jest bardzo zwariowany jeśli chodzi o lekkoatletykę, bo najważniejszą imprezę sezonu – mistrzostwa świata – mamy dopiero na przełomie września i października. Zawsze przygotowywaliśmy się do startu w nich w lipcu-sierpniu. Ten sezon jest bardzo długi, a starty wcale nie zaczęły się wcześniej. Już od maja rywalizujemy, a ja mam swoje starty czasami co cztery-pięć dni. Jednak jestem takim zawodnikiem, który wręcz woli startować niż trenować. Nie biegam maratonów, więc nie jest dla mnie problemem, aby na zawodach oddać po kilka pchnięć. Trenujemy oczywiście pod kątem igrzysk olimpijskich w Tokio i to jest główna impreza, do której się przygotowujemy. Każdy rok, w których nie ma igrzysk, jest zarazem rokiem przygotowań do tych zawodów”.
Mimo, że szczyt formy w tym sezonie Bukowiecki zamierza osiągnąć przede wszystkim podczas mistrzostw świata w stolicy Kataru – Dausze, to 22-latek pchnął już kulę na odległość 21,97m podczas czerwcowego mityngu w Rzymie. Ten rezultat pozwolił mu wygrać te zawody. Było to zarazem pierwsze zwycięstwo jakiegokolwiek polskiego lekkoatlety w mityngu Diamentowej Ligi od dwóch lat, gdy w Monako w 2017 roku w skoku o tyczce wygrał Piotr Lisek.
„Moja sytuacja jest o tyle dziwna, że chociaż w kadrze seniorskiej jestem już od kilku lat to wciąż łapię się również i do tej młodzieżowej. Oprócz Uniwersjady, mam w tym roku także mistrzostwa Europy do lat 23, na których będę chciał obronić tytuł. To też jest dla mnie bardzo ważne, przez co już teraz muszę być bardzo mocny. Trenujemy tak, aby uzyskać dwa szczyty formy, a ten pierwszy z nich właśnie teraz w lipcu. Zobaczymy czy to się uda, ale bardzo chciałbym, aby tak było podczas Uniwersjady i młodzieżowych mistrzostw Europy, żebym mógł się na nich zaprezentować z dobrej strony” – komentuje swoją aktualną dyspozycję Bukowiecki.
Na Uniwersjadzie w Tajpej przed dwoma laty Bukowiecki zdobył srebrny medal. Czy to oznacza, że tym razem sięgnie po ten z najcenniejszego kruszcu?
„Spokojnie. Staram się dawkować te emocje, ale wiadomo, że taki mam zamiar. Trenuję po to, aby wygrywać. 8 lipca startuję w Neapolu, a już dzień później lecę do Szwecji na młodzieżowe mistrzostwa Europy” – mówi Bukowiecki.
Chociaż Bukowiecki ma na swoim koncie już kilka rekordów życiowych w pchnięciu kulą to wciąż nie powiedział ostatniego słowa.
„22 metry to granica, którą chciałbym na początku uzyskać. Nie mówię, że jest to moja maksymalna bariera, ale na pewno jest ona do pokonania, bo już raz pchnąłem kulę na tę odległość. Wiem, że jestem w stanie to zrobić i pchnąć nawet dużo dalej niż te 22 metry tylko musi się wszystko poukładać. Poziom pchnięcia kulą w ostatnich latach jest jednak kosmiczny. Dlatego muszę być w dobrej formie i przede wszystkim dobrze się czuć, bo jak będę zdrowy to już resztę zrobię sam.” – ocenia kulomiot.
Kogo najbardziej obawia się w tym roku?
„Amerykanie są bardzo mocni. Zresztą nie trzeba daleko szukać. Jest przecież mistrz Europy Michał Haratyk, więc jest z kim walczyć” – kończy Bukowiecki.
„Ten rok jest bardzo zwariowany jeśli chodzi o lekkoatletykę, bo najważniejszą imprezę sezonu – mistrzostwa świata – mamy dopiero na przełomie września i października. Zawsze przygotowywaliśmy się do startu w nich w lipcu-sierpniu. Ten sezon jest bardzo długi, a starty wcale nie zaczęły się wcześniej. Już od maja rywalizujemy, a ja mam swoje starty czasami co cztery-pięć dni. Jednak jestem takim zawodnikiem, który wręcz woli startować niż trenować. Nie biegam maratonów, więc nie jest dla mnie problemem, aby na zawodach oddać po kilka pchnięć. Trenujemy oczywiście pod kątem igrzysk olimpijskich w Tokio i to jest główna impreza, do której się przygotowujemy. Każdy rok, w których nie ma igrzysk, jest zarazem rokiem przygotowań do tych zawodów”.
Mimo, że szczyt formy w tym sezonie Bukowiecki zamierza osiągnąć przede wszystkim podczas mistrzostw świata w stolicy Kataru – Dausze, to 22-latek pchnął już kulę na odległość 21,97m podczas czerwcowego mityngu w Rzymie. Ten rezultat pozwolił mu wygrać te zawody. Było to zarazem pierwsze zwycięstwo jakiegokolwiek polskiego lekkoatlety w mityngu Diamentowej Ligi od dwóch lat, gdy w Monako w 2017 roku w skoku o tyczce wygrał Piotr Lisek.
„Moja sytuacja jest o tyle dziwna, że chociaż w kadrze seniorskiej jestem już od kilku lat to wciąż łapię się również i do tej młodzieżowej. Oprócz Uniwersjady, mam w tym roku także mistrzostwa Europy do lat 23, na których będę chciał obronić tytuł. To też jest dla mnie bardzo ważne, przez co już teraz muszę być bardzo mocny. Trenujemy tak, aby uzyskać dwa szczyty formy, a ten pierwszy z nich właśnie teraz w lipcu. Zobaczymy czy to się uda, ale bardzo chciałbym, aby tak było podczas Uniwersjady i młodzieżowych mistrzostw Europy, żebym mógł się na nich zaprezentować z dobrej strony” – komentuje swoją aktualną dyspozycję Bukowiecki.
Na Uniwersjadzie w Tajpej przed dwoma laty Bukowiecki zdobył srebrny medal. Czy to oznacza, że tym razem sięgnie po ten z najcenniejszego kruszcu?
„Spokojnie. Staram się dawkować te emocje, ale wiadomo, że taki mam zamiar. Trenuję po to, aby wygrywać. 8 lipca startuję w Neapolu, a już dzień później lecę do Szwecji na młodzieżowe mistrzostwa Europy” – mówi Bukowiecki.
Chociaż Bukowiecki ma na swoim koncie już kilka rekordów życiowych w pchnięciu kulą to wciąż nie powiedział ostatniego słowa.
„22 metry to granica, którą chciałbym na początku uzyskać. Nie mówię, że jest to moja maksymalna bariera, ale na pewno jest ona do pokonania, bo już raz pchnąłem kulę na tę odległość. Wiem, że jestem w stanie to zrobić i pchnąć nawet dużo dalej niż te 22 metry tylko musi się wszystko poukładać. Poziom pchnięcia kulą w ostatnich latach jest jednak kosmiczny. Dlatego muszę być w dobrej formie i przede wszystkim dobrze się czuć, bo jak będę zdrowy to już resztę zrobię sam.” – ocenia kulomiot.
Kogo najbardziej obawia się w tym roku?
„Amerykanie są bardzo mocni. Zresztą nie trzeba daleko szukać. Jest przecież mistrz Europy Michał Haratyk, więc jest z kim walczyć” – kończy Bukowiecki.
**
Dwa medale wywalczyli w poniedziałek polscy sportowcy uczestniczący w XXX letniej Uniwersjadzie, która odbywa się w Neapolu. Złoto w pchnięciu kulą wywalczył Konrad Bukowiecki. Wicemistrz poprzednich igrzysk akademickich tym razem zajął 1. miejsce, a ponadto wynikiem 21 metrów i 54 cm poprawił liczący 34 lata rekord zawodów tej rangi Remigiusza Machury z ówczesnej Czechosłowacji.
Brąz w pływackim wyścigu na 800 m stylem dowolnym wywalczył natomiast Filip Zaborowski. Polak stoczył zaciętą walkę o miejsce na podium; zaledwie o 0.02 sek. wyprzedził Włocha Matteo Lambertiego. Wynik Zaborowskiego to 7:58.21; mistrzem Uniwersjady został Rosjanin Anton Nikitin (7:56.65).
Dotychczasowy dorobek Polaków w Neapolu to 2 złote (Bukowiecki i drużyna kobiet w strzelaniu z karabinu pneumatycznego 10 m) i 3 brązowe medale (drużyna szpadzistek, szpadzista Wojciech Kolańczyk i Zaborowski). W klasyfikacji medalowej prowadzi Japonia (19-12-11) przed Chinami (14-5-1) i Stanami Zjednoczonymi (12-10-7).
Uniwersjada w Neapolu zakończy się w niedzielę.
Redakcja Sportowa PR / piu
Redakcja Sportowa PR / Rozmowa IAR / M. Ligęza / ma