Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych odrzucił we wtorek pozew więźnia, skazanego na karę śmierci – Andre Thomasa – który stwierdził, że zakończony proces ws. zamordowania przez niego swojej żony i dwójki dzieci – czemu nie zaprzecza – nie był sprawiedliwy z uwagi na to, iż trzech białych członków ławy przysięgłych sprzeciwiło się wcześniej małżeństwom międzyrasowym. Dla ścisłości – żona skazanego była biała.
„Żadna ława przysięgłych decydująca o zaleceniu wyroku śmierci nie powinna być skażona potencjalnymi uprzedzeniami rasowymi, które mogłyby zainfekować jej rozważania lub decyzje, szczególnie gdy sprawa dotyczyła przestępstwa międzyrasowego” – napisała sędzia Sonia Sotomayor w sprzeciwie, do którego dołączyli sędziowie Elena Kagan i Ketanji Brown Jackson. (Reuters)
Decyzja pozostawiła w mocy orzeczenie sądu niższej instancji, które odrzuciło argumenty prawników skazanego, jakoby Thomas nie otrzymał sprawiedliwego procesu i że jego poprzedni zespół prawników nie reprezentował go kompetentnie – w taki sposób, jak wymaga tego szósta poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych.
Pierwotny zespół prawników, który bronił Thomasa w sprawie o wielokrotne morderstwo, stwierdził, że skazany był niepoczytalny w trakcie dokonywania zbrodni.
Według zeznań, Thomas miał uwierzyć, że jego ofiary zostały opętane przez demony. Zadźgał więc swoją żonę Laurę Boren, ich syna Andre Jra i jej drugiego dziecko z innego związku, Leyhę Hughes. Później usiłował wyciąć całej trójce serca.
Prawnicy twierdzili, że jego zachowanie było spowodowane mimowolną chorobą psychiczną, natomiast prokuratura utrzymywała, że psychoza była wywołana zażywaniem narkotyków. W końcu orzeknięto winę Thomasa, ale temu skazany nie zaprzecza. Chodzi o skład ławy przysięgłych.
Podczas wyboru ławy przysięgłych do tego procesu, potencjalni przysięgli zostali zapytani o ich poglądy na temat małżeństw międzyrasowych. Trzech z nich ostatecznie znalazło się w panelu, przedtem oznaczając w ankiecie, że takich związków nie popierają. „Nie wierzę, że Bóg to zaplanował” – argumentował jeden z nich.
Inny stwierdził, że „powinniśmy pozostać przy własnej linii krwi”. Trzeci argumentował, iż małżeństwo mieszane jest „szkodliwe dla dzieci”.
Ale wówczas prawnicy nie starali się usunąć tę trójkę z ławy przysięgłych – co jest dozwolone prawem. SN w orzeczeniu stwierdził również, że nie ma dowodów na to, że ławnicy nie byli w stanie wydać bezstronnego osądu.
Red. JŁ