Prezydent USA Donald Trump spotkał się ze swoim ukraińskim odpowiednikiem Wołodymyrem Zełenskim przed pogrzebem papieża Franciszka i przeprowadził z nim bardzo produktywną rozmowę – poinformował w sobotę przedstawiciel Białego Domu, cytowany przez agencję Reutera.

Obaj liderzy przybyli do Watykanu na pogrzeb papieża Franciszka.

Steven Cheung, dyrektor ds. komunikacji Białego Domu, powiadomił, że prezydenci „spotkali się dziś prywatnie i przeprowadzili bardzo produktywną rozmowę”. Zapowiedział, że więcej szczegółów w sprawie spotkania będzie podanych do wiadomości później. Nie wiadomo, ile trwało ich spotkanie.

Telewizja Sky News, powołując się na źródła, podała, że przywódcy mają ponownie spotkać się po zakończeniu ceremonii pogrzebowej.

Trump grozi wycofaniem się w przyszłym tygodniu z procesu pokojowego, jeśli nie dojdzie do zawarcia porozumienia w sprawie wojny w Ukrainie – napisał brytyjski „Times”. Jednocześnie rosną naciski na prezydenta Zełenskiego, by przyjął warunki pokojowe zaproponowane przez amerykańskiego przywódcę.

Propozycja USA, zaprezentowana przez wysłannika USA Steve’a Witkoffa Moskwie i Kijowowi, według mediów obejmuje oficjalne uznanie przez USA rosyjskiej kontroli nad anektowanym Krymem oraz de facto uznania rosyjskiej kontroli nad obszarami na wschodzie i południu Ukrainy, zajętymi przez rosyjskie wojska.

Kontrpropozycja Europejczyków i Ukraińców zakłada, że rozmowy o kontroli nad terytorium mają zależeć od zawieszenia broni.

W piątkowej rozmowie z magazynem „Time” Trump powiedział, że „Krym zostanie przy Rosji” i ponownie obarczył winą Kijów za doprowadzenie do rozpoczęcia wojny. Zełenski odrzuca możliwość prawnego uznania okupacji Krymu, podkreślając, że byłoby to sprzeczne z konstytucją Ukrainy.(PAP)

ndz/ sp/

Papież Franciszek działał w przekonaniu, że może swobodnie manipulować nauczaniem Kościoła. Uważał, że musi być ono zmienione także w sprawach mających mocną podstawę w Objawieniu czy w Piśmie Świętym – powiedział PAP historyk idei i publicysta Tomasz Rowiński.

PAP: Jak zapisze się pontyfikat Franciszka w historii Kościoła? Na ile była to faktyczna rewolucja?

Tomasz Rowiński: Z pewnością była to próba rewolucji. A może jej początek. Ocena będzie zależała od działań kolejnych biskupów Rzymu. Franciszek ewidentnie działał w przekonaniu, że może dość swobodnie manipulować nauczaniem Kościoła i że musi być ono zmienione. Także w tych obszarach, które mają mocną podstawę w Objawieniu w Piśmie Świętym i w tradycji – jak określił to Sobór Watykański II. Moim zdaniem tylko ze względu na opór części duchowieństwa i wielu wiernych na świecie różne zmiany nie poszły dalej.

Po 12 latach pontyfikatu trzeba powiedzieć, że papież podważył uświęcony charakter sakramentu Eucharystii, w którym obecny jest Bóg, zgadzając się na to, by do komunii świętej mogły przystępować osoby rozwiedzione żyjące w ponownych związkach. Czyli takie, które zwykle trwale łamią szóste przykazanie. Zgoda ta została obwarowana różnymi warunkami, ale tylko dlatego, by – jak sądzę – obniżyć temperaturę sprzeciwu opinii katolickiej. W krajach takich jak Niemcy nowe zasady, sprzeczne z całą katolicką tradycją sięgającą czasów Chrystusa są stosowane jako nowa norma bez żadnych warunków wstępnych. Papież tego rodzaju świętokradcze praktyki zalegalizował.

PAP: To nie była jedyna kwestia budząca dużo kontrowersji w Kościele. Przykładem jest także jeden z ostatnich dokumentów papieskich dopuszczającym błogosławienie par jednopłciowych.

T.R.: Dokument „Fiducia supplicans” dopuszczający błogosławienie par jednopłciowych został tak napisany, by można go było, przynajmniej publicystycznie, obronić przed katolicką krytyką. Niewątpliwie jednak pod tym względem jest on bardzo nieprzekonujący. Jakie miało być od początku jego oddziaływanie, pokazują nam niektóre Kościoły lokalne, które tego rodzaju błogosławieństwa praktykowały wcześniej lub chciały praktykować i tylko czekały na zielone światło.

Papież po raz drugi zalegalizował błogosławienie relacji, które są uporczywym sprzeciwem wobec szóstego przykazania i to w tym przypadku w sposób – jak mówił dawny język kościelny – sprzeczny z naturą. Warto tu dodać, że Kościoły afrykańskie po prostu odrzuciły to nauczanie, co pokazuje, jak bardzo papież nadwyrężył zaufanie społeczności katolickiej na świecie.

Poza tym, podejmując decyzję o wycofaniu kary śmierci z nauczania katolickiego odwołał się tylko do własnej opinii wyrażonej kilka miesięcy wcześniej, co jest formą religijnej tyranii.

PAP: Na ile duże zainteresowanie papieża ubogimi i migrantami wynikało jego doświadczenia Kościoła w Ameryce Południowej, a na ile był to wpływ otoczenia?

T.R.: Pomysł miał Bergoglio podsunąć kardynał Claudio Hummes zaraz po konklawe. Podobnie jak imię Franciszka. W samej tej idei nie widzę niczego złego. Kościół wykonuje gigantyczną pracę na rzecz ludzi ubogich, jest największą organizacją charytatywną efektywnie wyciągającą ludzi z nędzy zarówno materialnej, jak i duchowej. Papież Franciszek potwierdził swoją postawą, że temat ten jest w Kościele ważny, a także pokazał światu mniej znane oblicze katolicyzmu.

Jeśli chodzi o imigrantów, to nauka społeczna wobec nich jest przychylna, więc to nie była inicjatywa papieża. Jednocześnie katolickie nauczanie przypomina, że imigranci mają obowiązek szanować obyczaje kraju, do którego przybywają.

Problemem jest ukształtowana w ostatnich dziesięcioleciach ideologia imigracjonizmu, która traktuje migrantów jak nietykalną grupę ludzi, a jednocześnie odmawia państwom prawa do suwerennego kształtowania własnej polityki ludnościowej, a co za tym idzie – polityki bezpieczeństwa. Niestety w ten nurt wpisała się Stolica Apostolska w czasach pontyfikatu Franciszka.

Watykańska dyplomacja, ramię w ramię z rosyjską, atakowała polskie państwo jesienią 2021 r., gdy białoruskie służby – z użyciem migrantów eskalowały konflikt na przejściu granicznym w Kuźnicy. Jednocześnie Państwo Watykańskie samo zaostrzyło kary dla osób, które chciałyby nielegalnie dostać się do miejsc w Watykanie, gdzie nie ma swobodnego dostępu dla turystów. To hipokryzja, czy dalekie od Ewangelii wyrachowanie polityczne? Wolę wprost tego nie oceniać.

PAP: Franciszek wielokrotnie apelował o otoczenie troską osób z peryferii, tymczasem dość rzadko zwracał uwagę na sytuację prześladowania chrześcijan na świecie. Z czego to wynikało?

T.R.: Papież interesował się globalnymi procesami, innymi religiami i koncepcjami społecznymi, ale Kościół, a szczególnie należący do niego wierni, często jakby mu przeszkadzał. Nie potrafię wyjaśnić, dlaczego wydał w ręce totalitarnego rządu w Pekinie podziemny Kościół katolicki, który nie zgadzał się, by świeckie władze komunistyczne mieszały się do nominacji biskupich, by zniekształcały według własnych potrzeb katolickie nauczanie i kontrolowały katolickie życie. Jednak zrobił to. I to w zamian za tajemnicze porozumienie Stolicy Apostolskiej z Chinami, z którego nic dobrego dla Kościoła nie wyniknęło.

PAP: Co stało u podstaw teologicznych wydawanych przez papieża encyklik i adhortacji?

T.R.: We wszystkim, co okazało się problematyczne, widać relatywizm teologiczny i lekceważący stosunek do prawdy. Podejście to, które nie jest nowe, ale dotąd nie dominowało w Kościele, określone zostało „nowym paradygmatem teologicznym”.

Już w latach dziewięćdziesiątych poprzedniego wieku kard. Joseph Ratzinger pisał w dwóch głośnych esejach, że relatywizm jest najpoważniejszym problemem współczesnego katolicyzmu. Formułując te słowa, przyszły papież Benedykt XVI wskazywał m.in. na środowiska, które wypromowały kard. Bergoglio na papieża. Chodzi o grupę progresywnych wysokich duchownych i teologów skupionych wokół takich postaci, jak kard. Carlo Maria Martini czy kard. Godfried Danneels, od dawna postulujących demontaż katolickiej doktryny w zakresie zasad moralnych i rozumienia sakramentów. Realizacja propozycji tej grupy oznaczałaby porzucenie związku, jaki istnieje między nauczaniem Kościoła a objawieniem.

Prawdziwym manifestem relatywizmu teologicznego za pontyfikatu papieża Franciszka było „Vademecum synodu o synodalności”, gdzie wprost sformułowano zasady relatywizmu jak rada, aby nie oglądać się na przeszłość. Na samym szczycie teologicznej piramidy w „nowym paradygmacie” papież postawił to, czego ludzie chcą i oczekują. Rozpoznaniu ich służyła „ankieta papieża Franciszka”.

Rozmawiała: Magdalena Gronek (PAP)

mgw/ joz/ mhr/

Po komunii świętej w czasie mszy pogrzebowej papieża Franciszka na placu Świętego Piotra w sobotę odbył się obrzęd ostatniego pożegnania przy papieskiej trumnie.

W czasie tego obrzędu odczytane zostały słowa: „Najdrożsi bracia i siostry, zawierzmy czułemu miłosierdziu Boga duszę naszego papieża Franciszka, biskupa Kościoła katolickiego, który utwierdził braci w wierze w zmartwychwstanie”.

Po mszy trumna zostanie wniesiona do bazyliki Świętego Piotra. Wkrótce potem wyruszy w kondukcie do bazyliki Matki Bożej Większej, gdzie papież zostanie pochowany. (PAP)

Około 140 tysięcy osób przybyło na pogrzeb papieża Franciszka

Około 140 tysięcy osób przybyło dotychczas do Watykanu na mszę pogrzebową papieża Franciszka, rozpoczynającą się w sobotę o godz. 10.00 – poinformowała rzymska policja.

Plac Świętego Piotra jest już bliski całkowitego zapełnienia; jest tam około 40 tysięcy osób.

Około 100 tysięcy wiernych stoi w alei Conciliazione, prowadzącej do Watykanu i w jej pobliżu. (PAP)

Trump z małżonką przybył na pogrzeb papieża Franciszka

Prezydent USA Donald Trump przybył w sobotę rano wraz z małżonką Melanią na plac Świętego Piotra na pogrzeb papieża Franciszka. W rejonie Watykanu w związku z obecnością 160 delegacji i kilkudziesięciu światowych przywódców panują nadzwyczajne środki bezpieczeństwa.

W mszy przed bazyliką watykańską uczestniczyć będą między innymi prezydent Włoch Sergio Mattarella i premier Giorgia Meloni, przywódca Argentyny Javier Milei. Jest także prezydent RP Andrzej Duda z małżonką Agatą Kornhauser-Dudą.

Przybyli prezydent Niemiec Frank-Walter Steinmeier z kanclerzem Olafem Scholzem, prezydenci: Francji Emmanuel Macron, Brazylii Luiz Inacio Lula da Silva, Węgier Tamas Sulyok z premierem Viktorem Orbanem, premier Wielkiej Brytanii Keir Starmer.

W pogrzebie papieża bierze też udział były prezydent USA Joe Biden.

Unię Europejską reprezentują na pogrzebie przewodniczący: Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen, Parlamentu Europejskiego Roberta Metsola, Rady Europejskiej Antonio Costa. Jest także sekretarz generalny ONZ Antonio Guterres.

Wśród korowanych głów są król Belgów Filip, królowa Danii Maria, król Hiszpanii Filip VI z małżonką królową Letycją, król Szwecji Karol XVI Gustaw z królową Sylwią, król Jordanii Abdullah II z małżonką królową Ranią, książę Monako Albert II z małżonką Charlene. Koronę brytyjską reprezentuje książę William, syn króla Karola III.

Z Watykanu Sylwia Wysocka (PAP)

sw/ ap/

Prezydent USA Donald Trump przyleciał w piątek wieczorem do Rzymu. Wraz z małżonką Melanią weźmie udział w pogrzebie papieża Franciszka w sobotę rano na placu Świętego Piotra.

Przed odlotem z USA prezydent powiedział, że chce się spotkać w Rzymie z różnymi przywódcami.

Szef włoskiej dyplomacji, wicepremier Antonio Tajani odnosząc się do tej zapowiedzi stwierdził, że pogrzeb papieża to nie jest dzień na polityczne spotkania. Jak ocenił, byłby to „brak szacunku dla Franciszka”.

Wraz z przylotem Trumpa i wielu innych światowych przywódców w Rzymie wprowadzono najwyższy stopień środków bezpieczeństwa.

Z Rzymu Sylwia Wysocka (PAP)

sw/ zm/

Stanowisko prezydenta USA Donalda Trumpa jest bardzo zbliżone do stanowiska Kremla – uważa niemiecki ekspert ds. polityki bezpieczeństwa Christian Moelling. Politolog Stephan Bierling jest zdania, że prezydent Stanów Zjednoczonych jest marionetką władcy Rosji Władimira Putina.

To, czego żąda się od Ukrainy w obecnych negocjacjach, jest równoznaczne z kapitulacją – stwierdził ekspert ds. polityki bezpieczeństwa Christian Moelling w wywiadzie dla stacji ARD w kontekście amerykańskich propozycji dotyczących rozejmu na Ukrainie.

Zdaniem Moellinga prezydent USA Donald Trump musi mieć czym się wykazać, aby móc powiedzieć, że zadanie, które sam sobie narzucił, zostało wykonane. Najwyraźniej nie obchodzi go, co będzie dalej.

Stanowisko Trumpa jest bardzo zbliżone do stanowiska Kremla. Żąda on od Ukrainy, ofiary agresji, ustępstw, na które Ukraina nie może się zgodzić. Co więcej, nie jest wcale jasne, w jaki sposób „umowa, porozumienie – czy jakkolwiek chce się to nazwać” powinno zostać wdrożone – zauważył Christian Moelling.

Ekspert ekspert ds. polityki bezpieczeństwa przypomniał, że w ostatnich latach Rosja wielokrotnie łamała własne obietnice. Trump wydaje się być skłonny zaakceptować ofertę Rosji, nie zastanawiając się nawet, czy jest ona w ogóle możliwa do utrzymania. Ostatecznie Ukraina nie zyskała niczego, co można by uznać za pewne.

Z kolei politolog Stephan Bierling z Uniwersytetu w Ratyzbonie powiedział w rozmowie z ARD, że amerykańskie propozycje rozwiązania pokojowego na Ukrainie odzwierciedlają jedynie retorykę Moskwy. Prezydent USA Trump jest marionetką Władimira Putina, co nie jest dobrym warunkiem dla trwałego i sprawiedliwego pokoju – powiedział politolog.

Trump powiedział w środę, że jego zdaniem osiągnięto porozumienie z Rosją w negocjacjach mających na celu zakończenie wojny na Ukrainie: „Myślę, że mamy porozumienie (deal) z Rosją”. Agencja Reutera podała w piątek, że propozycje amerykańskie dotyczące warunków rozejmu na Ukrainie przewidują m.in. uznanie Krymu za część Rosji.

Z Berlina Berenika Lemańczyk (PAP)

Wysłannik prezydenta USA Donalda Trumpa, Steve Witkoff i Władmir Putin, którzy przeprowadzili w piątek trzygodzinną rozmowę, zdołali zmniejszyć różnice stanowisk Ameryki i Rosji w sprawie zakończenia konfliktu w Ukrainie – poinformował doradca rosyjskiego przywódcy Jurij Uszakow, cytowany przez Reutersa.

Uszakow przekazał dziennikarzom, że politycy omawiali możliwość wznowienia bezpośrednich negocjacji między Ukrainą i Rosją, a także ocenił, że rozmowy były „konstruktywne i bardzo użyteczne” i poza Ukrainą dotyczyły również innych kwestii międzynarodowych.

Reuters przypomina, że Moskwa i Kijów nie prowadziły bezpośrednich rozmów od wczesnego etapu rosyjskiej inwazji. Wysłannik Trumpa nie skomentował na razie rozmowy z przywódcą Rosji.

Witkoff, który przybył do Moskwy wcześniej w piątek, stał się głównym amerykańskim rozmówcą Putina – było to jego czwarte spotkanie z rosyjskim przywódcą w ciągu ostatnich trzech miesięcy. CNN zwróciła uwagę, że w kwestii kontaktów z Kremlem Trump zmarginalizował szefa amerykańskiej dyplomacji Marca Rubio właśnie na rzecz Witkoffa; Rubio, zanim dołączył do nowej administracji, był zwolennikiem wspierania Ukrainy.

Rosyjska redakcja BBC News w opublikowanej w piątek sylwetce Witkoffa ocenia, że politykę zagraniczną USA kształtują teraz nie dyplomaci i eksperci, a bliscy ludzie Trumpa. Przytacza opinie, według których Witkoff „nic nie wie o Rosji ani o Ukrainie”. Przypomina też, że Witkoff, biznesmen z Nowego Jorku, ma doświadczenia w sprawach międzynarodowych, ale powierzono mu zadanie jak najszybszego zakończenia wojny na Ukrainie.

Co więcej, po drugim spotkaniu z Putinem (13 marca) Witkoff udzielił wywiadu telewizyjnego, w którym powiedział, iż kluczową kwestią w konflikcie jest problem „rosyjskojęzycznych mieszkańców” terytoriów ukraińskich okupowanych przez Rosję, którzy głosowali w „referendach” za przyłączeniem tych obszarów do Rosji. BBC podkreśla też, że „jeszcze większą uwagę zwróciły wypowiedzi Witkoffa, z których jasno wynikało, że ma on problemy ze znajomością faktów na ten temat”, a w jego zespole nie ma ekspertów do spraw Rosji i można przypuszczać, że do rozmów wysłannik prezydenta przygotowuje się samodzielnie.

Trump oznajmił w opublikowanym w piątek wywiadzie dla tygodnika „Times”, że „Krym pozostanie w Rosji” i dodał, że „wszyscy rozumieją, że był rosyjski przez długi czas (…). (Rosjanie) mieli tam swoje okręty podwodne przez wiele lat. Ludzie mówią na Krymie w dużym stopniu po rosyjsku”.

Zdaniem Trumpa negocjatorzy „są bardzo blisko” wypracowania porozumienia pokojowego – relacjonuje Associated Press.

Amerykański „Wall Street Journal” ocenił, że dla Trumpa, który wbrew swoim zapowiedziom wyborczym nie był w stanie doprowadzić do błyskawicznego zakończenia wojny, sytuacja staje się coraz bardziej frustrująca i paraliżująca. Rodzi to wątpliwości, czy będzie gotów naciskać na Rosję, by poczyniła znaczące ustępstwa tak, jak naciska na Ukrainę. Zdaniem „WSJ” krok taki zagroziłby jego szerszemu celowi, jakim jest zbliżenie z Kremlem. (PAP)

fit/ mal/