Michał Probierz zrezygnował z funkcji selekcjonera piłkarskiej reprezentacji Polski – poinformował o tym w oświadczeniu opublikowanym przez PZPN. Jak tłumaczył, doszedł do wniosku, że to najlepsza decyzja dla przyszłości drużyny narodowej.

„Doszedłem do wniosku, że w obecnej sytuacji najlepszą decyzją dla dobra drużyny narodowej będzie moja rezygnacja ze stanowiska selekcjonera” – przekazał 52-letni Probierz, który selekcjonerem był od 20 września 2023 roku.

„Pełnienie tej funkcji było spełnieniem moich zawodowych marzeń i największym życiowym zaszczytem” – dodał szkoleniowiec, który jednocześnie dziękował PZPN, wszystkim współpracownikom i kibicom, którzy towarzyszyli mu w tym etapie zawodowej kariery.

Probierz powadził reprezentację w 21 spotkaniach; bilans to dziewięć zwycięstw, pięć remisów i siedem porażek. Bramki: 34-29 na korzyść biało-czerwonych.

We wtorek Polacy przegrali w Helsinkach z Finlandią 1:2 w meczu eliminacji mistrzostw świata. To spotkanie było podsumowaniem burzliwego zgrupowania, które zdominował temat Roberta Lewandowskiego. Najpierw jego absencja, którą ogłosił pod koniec maja, tłumacząc się zmęczeniem sezonem ligowym, później przyjazd do Polski na towarzyski mecz z Mołdawią (1:0), który był pożegnaniem z drużyną narodową Kamila Grosickiego, a następnie decyzja Probierza – tłumaczona… dobrem drużyny – o odebraniu 36-letniemu napastnikowi Barcelony opaski kapitana. W reakcji na to „Lewy” zrezygnował z gry w zespole narodowym do czasu, gdy jego szkoleniowcem będzie Probierz.

Tuż po meczu w Helsinkach trener wykluczał podanie się do dymisji, w środę rozmawiał na ten temat z prezesem PZPN Cezarym Kuleszą, który nie podjął decyzji, za to zapowiadał próbę negocjacji między Probierzem a Lewandowskim.

Jak tłumaczył w czwartek szef federacji, Probierz zadzwonił do niego w środę wieczorem i powiedział, że wszystko na spokojnie przemyślał, a najlepsza będzie jego rezygnacja.

„Zamykamy ten etap. Rozpoczynamy poszukiwania nowego selekcjonera” – spuentował Kulesza.

Probierz był 51. w historii selekcjonerem piłkarskiej reprezentacji i już piątym w ciągu pięciu lat. Kulesza, który rozpoczął kierowanie PZPN w sierpniu 2021, w „spadku” po Zbigniewie Bońku otrzymał Paulo Sousę. Na początku stycznia 2023 Portugalczyka zmienił Czesław Michniewicz, a już rok później stery kadry przejął Fernando Santos. Z nim rozstano się po ośmiu miesiącach. Wtedy Kulesza postawił na Probierza, którego znał z czasów współpracy w Jagiellonii Białystok, a już jako prezes związku powierzył mu kierowanie reprezentacji młodzieżowej, z której „przeskoczył” do seniorskiej.

Na giełdzie nazwisk potencjalnych następców Probierza numerem jest Jan Urban. Były reprezentacyjny piłkarz i doświadczony trener od marca jest bez zatrudnienia, po tym jak został zwolniony z Górnika Zabrze. 63-latek już wcześniej był wymieniany jako kandydat do tej funkcji.

Jego notowania, jak i innych polskich szkoleniowców, wzrastają po słowach Kuleszy, że kadrę narodową powinien objąć ktoś, kto ją dobrze zna.

Poszukiwania i negocjacje mają potrwać kilka tygodni. Jest czas, bo kolejne mecze czekają biało-czerwonych na początku września, kiedy w eliminacjach mistrzostw świata zmierzą się z Holandią w Rotterdamie i Finlandią na Stadionie Śląskim w Chorzowie.

Na razie w tabeli grupy G zajmują trzecie miejsce z dorobkiem sześciu punktów za marcowe wygrane z Litwą (1:0) i Maltą (2:0). Prowadzi Finlandia – siedem, ale w czterech występach, a druga jest Holandia – sześć w dwóch.(PAP)

pp/ cegl/

Prezes PZPN Cezary Kulesza, który w zaplanowanych na 30 czerwca wyborach jest jedynym kandydatem, nie miał w trakcie upływającej kadencji szczęścia do trenerów reprezentacji. Jeżeli zwolniony zostanie Michał Probierz, będzie już czwartym selekcjonerem żegnającym się w tym czasie z kadrą.

Kulesza został wybrany na stanowisko szefa federacji 18 sierpnia 2021 roku. Zastąpił wówczas Zbigniewa Bońka, który po dwóch kadencjach nie mógł ubiegać się o kolejną.

Cztery lata rządów obecnego prezesa PZPN upłynęły przede wszystkim pod znakiem licznych zmian selekcjonerów.

Następca Bońka „odziedziczył” po nim Paulo Sousę, który zaledwie cztery miesiące później – pod koniec grudnia 2021 – poprosił PZPN o rozwiązanie umowy i przeniósł się do Flamengo Rio de Janeiro, jak się okazało, na dość krótko.

W styczniu 2022 Portugalczyka zastąpił Czesław Michniewicz, którego wybór od początku budził kontrowersje ze względu na domniemany udział w aferze korupcyjnej. Awansował przez baraże do mistrzostw świata, następnie utrzymał drużynę w najwyższej dywizji Ligi Narodów, a na mundialu w Katarze doprowadził ją do 1/8 finału, gdzie przegrał z broniącą tytułu Francją 1:3.

To był najlepszy wynik Polski w MŚ od 1986 roku, ale selekcjoner zebrał sporo krytyki za defensywną, zachowawczą grę w meczach fazy grupowej. Jeszcze bardziej na niekorzyść Michniewicza działała tzw. afera premiowa i – jak szeroko informowały media – nieporozumienia w drużynie przy podziale ewentualnej nagrody za awans z grupy, którą miał obiecać piłkarzom ówczesny premier Mateusz Morawiecki.

Michniewicz zaprzeczał informacjom dziennikarzy, ale doniesienia o kiepskiej atmosferze w kadrze i wokół niej popsuły wizerunek reprezentacji, który i tak nie był najlepszy w poprzednich latach.

Kulesza, aby uciszyć wzburzoną opinię publiczną, postanowił więc wybrać trenera z nazwiskiem i wielkimi sukcesami. Ostatecznie wybór padł na Fernando Santosa, który z reprezentacją Portugalii wygrał mistrzostwa Europy (2016) i Ligę Narodów (2019), a wcześniej prowadził Greków.

„To był trudny wybór, ale wybraliśmy najlepszego możliwego selekcjonera” – podkreślił Kulesza 24 stycznia 2023 roku, przedstawiając oficjalnie Santosa i… popełniając przy okazji pomyłkę przy jego imieniu.

Koniec tak pięknie zapowiadającej się historii nastąpił wyjątkowo szybko. Trzy porażki w pięciu meczach w grupie eliminacji Euro 2024, w tym wyjazdowe 2:3 z Mołdawią i 0:2 z Albanią, a także m.in. brak postępów w grze reprezentacji sprawiły, że władze PZPN rozstały się z Portugalczykiem.

20 września 2023 Kulesza ogłosił, iż nowym selekcjonerem zostanie Probierz, którego świetnie znał ze współpracy w Jagiellonii Białystok, a już jako szef federacji powierzył mu prowadzenie „młodzieżówki”. To był już piąty trener biało-czerwonych w ciągu niespełna trzech lat, a czwarty za kadencji Kuleszy.

Znany z pracy w wielu polskich klubach szkoleniowiec wprowadził biało-czerwonych przez baraże na mistrzostwa Europy w Niemczech. O kolejnych miesiącach w roli selekcjonera kibice woleliby jednak zapomnieć. Kadra Probierza szybko pożegnała się z Euro 2024, tracąc szansę wyjścia z grupy już po dwóch meczach. Natomiast jesienią spadła z najwyższej dywizji Ligi Narodów.

Oba wydarzenia, jak tłumaczył selekcjoner, miały być jednak etapami przygotowań do kwalifikacji mistrzostw świata 2026 w USA, Kanadzie i Meksyku.

Na początek jego piłkarze pokonali w Warszawie Litwę 1:0 i Maltę 2:0. Jednak wtorkowa porażka 1:2 z Finlandią w Helsinkach, a przede wszystkim afera związana z odebraniem opaski kapitana Robertowi Lewandowskiemu i w konsekwencji jego rezygnacja z gry w kadrze pod wodzą Probierza, sprawiły, że przyszłość selekcjonera stanęła pod dużym znakiem zapytania.

W środę Kulesza spotkał się z nim na rozmowę „w cztery oczy” i – choć kibice domagają się zmiany – na razie nie zdecydował się na odwołanie Probierza. Prezes planuje jeszcze spotkanie z Lewandowskim.

Po czteroletniej kadencji pozycja Kuleszy w środowisku wydaje się… jeszcze mocniejsza. Nie wpłynęły na nią ani porażki kadry, ani żadne afery. Choćby wspomniana premiowa przed mundialem 2022 w Katarze albo ta związana z wyjazdem do Mołdawii na mecz eliminacji Euro w czerwcu 2023 roku, kiedy razem z drużyną i delegacją PZPN podróżował skazany za korupcję w polskim futbolu Mirosław Stasiak.

Pozycją Kuleszy nie zachwiała nawet porażka w tym roku w wyborach do Komitetu Wykonawczego UEFA, w którym przez poprzednie dwie kadencje zasiadał Boniek. Podczas kwietniowego kongresu w Belgradzie o siedem miejsc w tym gronie na czteroletnią kadencję ubiegało się 11 kandydatów, a Polak zajął ósmą lokatę.

W zaplanowanych na 30 czerwca wyborach szefa polskiej federacji Kulesza jest jedynym kandydatem. Termin zgłoszeń już minął, należało uzyskać 15 głosów poparcia od członków PZPN (wojewódzkich związków piłki nożnej oraz klubów ekstraklasy i 1. ligi). Z informacji PAP wynika, że obecny prezes otrzymał znacznie więcej rekomendacji.

Urodzony 22 czerwca 1962 roku Kulesza, pochodzący z Podlasia, uprawiał piłkę nożną, głównie na pozycji ofensywnego pomocnika, ale bez większych sukcesów.

Karierę zaczął w Gwardii Białystok, następnie występował w Olimpii Zambrów, Mławiance, a od 1988 roku w Jagiellonii, w której w ciągu dwóch sezonów rozegrał łącznie 14 meczów w ekstraklasie.

W 1989 roku wystąpił w słynnym finale Pucharu Polski, przegranym w Olsztynie 2:5 z Legią Warszawa. Wszedł na boisko w trakcie drugiej połowy.

W 1991 roku na krótko wyjechał do Belgii (RFC Aubel), a po powrocie do kraju grał jeszcze w zespołach niższych klas – rezerwach Jagiellonii, MZKS Wasilków i Supraślance Supraśl.

Z czasów piłkarskich pozostał mu nobilitujący pseudonim „Gary”, podobno od słynnego Linekera, znakomitego w przeszłości napastnika reprezentacji Anglii.

Przygodę z piłką Kulesza zakończył w 1996 roku, a już w tym czasie zaczął realizować się w biznesie i odniósł sukces. Założył firmę fonograficzną, zrzeszającą największe gwiazdy muzyki tanecznej, głównie disco polo. Zaangażował się też w działalność m.in. na rynku deweloperskim.

W 2008 roku twórca discopolowego imperium na Podlasiu wrócił do Jagiellonii, tym razem w roli działacza. Początkowo m.in. jako doradca ds. sportowych, a w styczniu 2010 roku objął stanowisko prezesa. W czasie jego rządów klub z Białegostoku zdobył Puchar Polski (2010), Superpuchar (2010) i dwukrotnie wicemistrzostwo kraju (2017, 2018).

W drużynie występowało wówczas wielu byłych lub obecnych reprezentantów Polski, m.in. Tomasz Frankowski, Kamil Grosicki, Grzegorz Sandomierski, Michał Pazdan, Jacek Góralski, Tomasz Kupisz, Karol Świderski czy Przemysław Frankowski.

Na początku czerwca 2021 roku Kulesza zrezygnował ze stanowiska prezesa Jagiellonii, co było związane z decyzją o kandydowaniu na szefa PZPN. Środowisko piłkarskiej centrali znał znakomicie, bowiem działał w niej już od lat. W zarządzie PZPN zasiada od 2012 roku, a w kolejnej kadencji (2016-21) był wiceprezesem ds. piłkarstwa profesjonalnego.

Kulesza słynie z tego, że nie lubi publicznych wystąpień i pokazywania się w mediach. Kampanię wyborczą w 2021 roku prowadził wiele miesięcy, ale głównie po cichu, rzadko udzielając wywiadów.

Wpadki wizerunkowe PZPN i kolejne zmiany selekcjonerów sprawiały jednak, że w ostatnich latach musiał dość często tłumaczyć decyzje swoje lub swoich podwładnych. I czasami… przepraszać, jak zrobił to w mediach społecznościowych po wtorkowej porażce z Finlandią.

W 21. wieku prezesami PZPN zostawali ludzie doskonale znani w międzynarodowym środowisku piłkarskim – ceniony arbiter Michał Listkiewicz, a także legendy futbolu – król strzelców MŚ 1974 Grzegorz Lato oraz Boniek, czyli jeden z bohaterów mundialu 1982, gwiazda Juventusu Turyn.

Od 2021 roku szefem piłkarskiej centrali jest człowiek z zupełnie inną biografią. I tak pozostanie zapewne przez kolejne cztery lata…

Maciej Białek (PAP)

Adam Matysek przyznał w rozmowie z PAP, że w jego ocenie pozostawienie na stanowisku selekcjonera polskiej piłkarskiej reprezentacji Michała Probierza jest skandalem i on nie rozumie decyzji prezesa PZPN Cezarego Kuleszy. „Nic go nie broni” – powiedział o trenerze kadry.

Po porażce 1:2 w Helsinkach z Finlandią w eliminacjach mistrzostw świata posada Michała Probierza może być zagrożona. Prezes PZPN Cezary Kulesza w środę po południu poinformował jednak, że na ten moment zmiany trenera jednak nie będzie.

„Jeżeli to jest prawda, to aż brak mi słów i trudno w to uwierzyć. To, co się wydarzyło kilkadziesiąt godzin przed meczem z Finlandią, sam mecz, wynik i gra dyskredytują Probierza jako trenera kadry. Nie borni go nic. Ani wyniki, ani forma, ani atmosfera. Zupełnie nic. Nie rozumiem decyzji prezesa Kuleszy. Co jeszcze ma się wydarzyć? Jesteśmy piłkarskim pośmiewiskiem” – powiedział PAP Matysek.

Były bramkarz reprezentacji Polski wrócił jeszcze do wydarzeń sprzed spotkania z Finlandią i pozbawienia opaski kapitańskiej Roberta Lewandowskiego.

„Mamy człowieka, który jest kapitanem 11 lat i nie można ot tak, lekką ręką, na telefon, pozbawić go tej funkcji. Później pojawia się informacja, że to drużyna zadecydowała, za chwilę, że to jednak trener. Czy ktoś rozumie, o co w tym chodzi? A teraz nagle prezes Kulesza, którego przez ostatnie kilka dni nie było w ogóle widać, informuje, że zmiany trenera nie będzie i koniec tematu. Można lubić lub nie lubić Roberta, ale grał w Borussii Dortmund, grał w Bayernie Monachium, gra w Barcelonie. To nie jest przypadkowy piłkarz, Zapracował sobie na swoją pozycję i szacunek. Może ktoś chciał się dowartościować pozbywając go opaski kapitańskiej w ten sposób?” – dodał.

Na koniec Matysek wrócił do wtorkowego meczu z Finlandią i przyznał, że dla niego taki wynik nie był wielkim zaskoczeniem.

„Probierz prowadził reprezentację już w ponad 20 meczach i może z dwa, trzy były względnie dobre. I to na początku kadencji. Tu nie trzeba być jakimś wybitnym ekspertem, nawet przeciętny kibic widzi, że ten zespół nie robi żadnych postępów. Dwa lata i nie ma trzonu drużyny. Dwa lata! Przecież ci chłopcy grają w naprawdę niezłych klubach, trenują pod okiem dobrych fachowców, wiedzą, o co w tym wszystkim chodzi, ale jak przyjeżdżają na kadrę, cofają się piłkarsko trzy kroki. Najsmutniejsze jest to, że do ludzi rządzących polską piłką nie trafiają żadne argumenty. Żyją w swoim świecie, tylko szkoda, że przy okazji niszczą polską reprezentację” – podsumował Matysek.(PAP)

Frankowski: sytuacja w polskiej piłce rozgrzana do czerwoności

Tomasz Frankowski nie ma wątpliwości, że sytuacja w polskiej piłce jest fatalna, a trener reprezentacji Michał Probierz decyzją do odebraniu Robertowi Lewandowskiemu opaski kapitana rozgrzał ją do czerwoności.

Zdaniem byłego reprezentacyjnego napastnika selekcjoner częściowo obroniłby się, gdyby biało-czerwoni wygrali we wtorek w Helsinkach z Finlandią. Tak się jednak nie stało, a porażka 1:2 jeszcze bardziej rozbudziła negatywne emocje.

„Probierz pozbawiając Lewandowskiego funkcji kapitana chciał dodatkowo zmobilizować piłkarzy, ale to nie wyszło. Początek spotkania z Finlandią nie był zły. Kontrolowaliśmy grę, ale brakowało skutecznego napastnika, jakim jest… Lewandowski. Gdyby zagrał, to może wykorzystałby jedną z sytuacji, które udało się nam stworzyć. Potem jednak przytrafił się błąd bramkarz, rzut karny, strata gola i nasz zespół już nie potrafił się podnieść. Sytuacja w naszej grupie się skomplikowała, ale to drugie miejsce wciąż jest realne” – powiedział PAP Frankowski.

Porażka w Helsinkach zintensyfikowała jednak dyskusje o ewentualnej dymisji Probierza. Polscy kibice na stadionie domagali się już tego w trakcie meczu. Spekulowano, że decyzja zapadnie po zaplanowanym na środowy poranek spotkaniu prezesa PZPN Cezarego Kuleszy z selekcjonerem. Wszystko jednak na to wskazuje, że konkretnej informacji na ten temat szybko nie będzie.

Frankowski nie jest tym zaskoczony.

„Na tyle, ile znam Cezarego Kuleszę, to on nigdy nie podejmował decyzji pod wpływem emocji, w przeciwieństwie do… Michała Probierza. Jeszcze w czasach Jagiellonii Kulesza powtarzał mi, że jeśli miałby się zdecydować na zmianę trenera, to musi mieć jego następcę. Wydaje się jednak, że on dalej ma zaufanie do selekcjonera i ta porażka tego nie zmieniła. Teraz pewnie będzie chciał zażegnać konflikt pomiędzy Probierzem i Lewandowskim” – tłumaczył były piłkarz.

Jak przyznał, sam, gdy grał w Jagiellonii, też miał „niepotrzebny i rozpoczęty przez Probierza spór”.

„Został on szybko zażegnany na wspólnym spotkaniu. Myślę, że teraz Kulesza też będzie chciał doprowadzić do takiego spotkania w trójkę i poszukać rozwiązania. Inna sprawa, czy Lewandowski będzie miał na to ochotę. Wizerunkowo Robert otrzymał od trenera mocnego +plaskacza+. Nie wyobrażam sobie, aby mógł już odzyskać opaskę kapitana, tylko, czy tej klasy piłkarz mógłby to zaakceptować” – zastanawiał się Frankowski.

Były napastnik Wisły Kraków i Jagiellonii Białystok, który występował też w Hiszpanii, Francji i Japonii, podkreślił, że obecnie jest sporo czasu, aby zastanowić się nad przyszłością drużyny narodowej.

„Następny mecz gramy za trzy miesiące. Odpowiedzialni ludzie w PZPN muszą sobie odpowiedzieć na pytanie, czy reprezentacja prowadzona przez Probierza ma jakieś perspektywy na rozwój. Chętnych do pracy z naszą kadrą na pewno nie zabraknie. Zbliżają się mistrzostwa świata, więc maile z CV już pewnie spływają z całego świata” – podsumował Frankowski.

Grzegorz Wojtowicz (PAP)

Kosecki: jako Polscy jesteśmy świetni w destrukcji

Roman Kosecki uważa, że powstała sytuacja wokół kadry Michała Probierza wpływa negatywnie na całe środowisko. Przegrany mecz z Finlandią (1:2) tylko zaognił sprawę. „Jako Polscy jesteśmy świetni w destrukcji” – powiedział PAP były reprezentacyjny piłkarz.

Kosecki zwrócił uwagę, że zamieszanie związane z odebraniem opaski kapitańskiej Robertowi Lewandowskiemu było zupełnie niepotrzebne. Według niego, takie sprawy załatwia się w ciszy gabinetów. Dobrze zna i piłkarza, i selekcjonera. Jego zdaniem obaj zawinili. Teraz przyjdzie czas na analizę, ale „trzeba będzie podjąć jakieś kroki”. Według niego nie jest jeszcze za późno, by ratować eliminacje mistrzostw świata.

Zaznaczył, że zazwyczaj najłatwiej jest zwolnić trenera, gdyż nigdy żaden z prezesów nie zdecyduje się wymienić całego zespołu. Podsunął nawet śmiały pomysł, aby ogólnopolskie referendum zadecydowało o przyszłości Probierza. Sam unikał jednoznacznej deklaracji, czy selekcjoner powinien zostać na stanowisku.

„Nie ma zwycięzców. I trener, i Lewandowski, i kadra, i kibice, i dziennikarze. Wszyscy są poszkodowani. Myślę, że trzeba jak najszybciej zakończyć tę sprawę” – powiedział.

Były reprezentant kraju, analizując mecz w Helsinkach, przyznał, że „momentami to fajnie wyglądało”.

„Przeważaliśmy, ale niestety nie byliśmy konsekwentni pod bramką. Zdarzały się ewidentne błędy i straciliśmy bramki” – ocenił.

Kosecki przyznał, że było widać, iż „coś siedzi w piłkarzach”, a sytuacja z opaską odbiła się na ich dyspozycji.

Zapytany, jakie jest teraz najlepsze rozwiązanie, zwrócił uwagę, że w kadrze brakuje klasowych zawodników.

„Lewandowski już dawno wyjechał z ekstraklasy za granicę. Potem Piątek, Świderski. Mogę dalej tak wymieniać. Proszę pokazać mi w krajowych klubach z czołowej piątki, jacy Polacy grają w ataku. Nie za wiele ich jest” – przypomniał.

W niektórych meczach widzi w składach po 3-4 Polaków. Reszta to w większości obcokrajowcy, często – jak zauważył – zupełnie nieznani w swoich krajach, z trzeciego poziomu europejskiego. „Czemu ta ekstraklasa służy? Powinniśmy promować chłopaków z reprezentacji U21, U19 i U17” – stwierdził.

Jego zdaniem do regulaminu rozgrywek powinny zostać wprowadzone zapisy o obowiązkowej grze pięciu Polaków w najwyższej klasie rozgrywkowej. Inaczej za chwilę nie będzie z kogo wybierać do kadry.

Kosecki ze zdziwieniem nawiązał do sytuacji, że w zbliżających się wyborach prezesa PZPN pełniący tę funkcję Cezary Kulesza nie będzie miał kontrkandydata.

„To jest niesamowite. Teraz żałuję, bo nosiłem się z zamiarem wystartowania w wyborach. Nawet dla zasady. Przedstawiłbym mój program. Wygląda to dziwnie. Środowisko jest zadowolone, tylko patrzą, gdzie każdy się może umieścić, w jakimś tam zarządzie czy komisji. Chyba naprawdę są szczęśliwi, bo Polaków w ekstraklasie coraz mniej, średniaków coraz więcej. A kadra? No jakoś to będzie” – podsumował.

Rozmawiał: Marek Skorupski (PAP)

mask/ pp/