Kury rozprzestrzeniły się z Azji Środkowej dzięki Jedwabnemu Szlakowi – piszą naukowcy na łamach periodyku „Nature Communications”.

Naukowcy przedstawili solidne dane archeologiczne dotyczące wczesnej hodowli i rozprzestrzeniania się kur z Azji Środkowej na inne obszary.

Międzynarodowy zespół przebadał 12 stanowisk archeologicznych z okresu obejmującego półtora tysiąca lat, począwszy od V w. p.n.e.

Zdaniem badaczy kluczowe dla rozprzestrzenienia się kury domowej ze środkowej Azji było powstanie i funkcjonowanie Jedwabnego Szlaku.

Dzięki najnowszym technologiom stosowanym w archeologii dowiedziono w ostatnich latach, że wiele kości, które wcześniej uważano za reprezentujące wczesne kury domowe, w rzeczywistości należało do dzikiego ptactwa.

Międzynarodowy zespół archeologów, historyków i biologów przedstawił dobrze udokumentowane dowody na hodowlę kurcząt w celu produkcji jaj. Znaleziska z V w. p.n.e. są najwcześniejszymi, jakie udało się naukowcom bezsprzecznie zidentyfikować.

Ich zdaniem w udomowieniu kury kluczowe było to, że gatunek zaczął składać jaja nie tylko sezonowo, ale przez cały rok.

Zespół zebrał dziesiątki tysięcy fragmentów skorupek jaj z miejsc położonych wzdłuż głównego środkowoazjatyckiego korytarza Jedwabnego Szlaku. Następnie naukowcy posłużyli się metodą analizy biomolekularnej, żeby zidentyfikować gatunek, od którego pochodziły jaja.

Identyfikacja tych fragmentów oraz ich liczebność w każdym miejscu doprowadziły badaczy do wniosku, że kury musiały składać jaja częściej niż ich dziki przodek. Zebrane dowody sugerują więc, że w Azji Środkowej zdolność do składania dużej liczby jaj uczyniła z dzikiej kury kurę domową.

Więcej: www.nature.com/articles/s41467-024-46093-2 (PAP)

krx/ bar/