Jak podawała wtedy policja, twierdził, że „był w odwiedzinach u rodziców i nie ma najmniejszej ochoty stosować się do zasad kwarantanny”. Zatrzymany został po tym, jak dyżurny policji dostał informację, że w nocy ten sam mężczyzna przyjechał samochodem na jedną ze stacji benzynowych w Białymstoku, a – na podstawie prawomocnego wyroku – miał orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów. Pracownik stacji rozpoznał go, „ponieważ pisały o nim gazety”.

Prokuratura wydała wtedy nakaz zatrzymania, a zebrane przez policję dowody pozwoliły postawić mu zarzuty związane z kilkukrotnym złamaniem sądowego zakazu kierowania pojazdami, z których pierwsze miało miejsce w lipcu 2019 roku, kolejne dwa przypadki – wiosną 2020 roku. Po postawieniu tych zarzutów 32-latek trafił nawet czasowo do aresztu, bo sąd zgodził się z oceną prokuratury, iż może zachodzić obawa matactwa.

Przed sądem rejonowym obrona chciała kary ograniczenia wolności poprzez nałożenie obowiązku prac społecznych. Sąd orzekł jednak karę surowszą: 10 miesięcy więzienia w zawieszeniu, 10 tys. zł grzywny oraz 6-letni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych.

Od wyroku odwołał się obrońca, chce kary łagodniejszej. Jak mówił w mowie końcowej mecenas Andrzej Kowalski, sąd pierwszej instancji skupił się na okolicznościach obciążających uznając, iż mają dużo większą wagę, niż te na korzyść oskarżonego. Przywoływał komentarze prawne i analizował, czy można mówić o trzech przestępstwach, czy o jednym, jeśli dana osoba trzy razy wsiada do samochodu i nim jeździ mimo sądowego zakazu.

„Chyba nie ma tu żadnego znaczenia pod względem formalnym, czy wsiada kilka razy, czy raz” – mówił mec. Kowalski. W jego ocenie, obciążające jego klienta okoliczności zostały przez sąd rejonowy „nietrafnie przytoczone” i nie mogą wpływać na zaostrzenie kary. „Kara jawi się jako surowa” – dodał. Zwracał uwagę zwłaszcza na 6-letni zakaz prowadzenia pojazdów, mówił że jego klient poddaje się resocjalizacji, podjął pracę, a ponieważ jest marynarzem – musi z Białegostoku podróżować do portów w Szczecinie czy Gdańsku; argumentował też, że Daniel M. chce też odwiedzać córkę, która przebywa z matką.

Prokuratura wnioskuje o oddalenie tej apelacji i utrzymanie wyroku. W jej ocenie, nie można w tej sprawie mówić o rażącej niewspółmierności kary. Prokurator Edyta Winnicka zwracał uwagę, że gdyby oskarżony zastosował się do sądowego zakazu, który jednak złamał, to w marcu 2021 roku upłynął by mu okres bez możliwości prowadzenia pojazdów. „To tylko od oskarżonego zależała jego postawa” – mówiła.

Sam Daniel M. powiedział, że prawo jazdy jest mu niezbędne do dalszego „rozwoju” w pracy, do możliwości odwiedzania dziecka, które mieszka 400 km od niego. Odnosząc się do złamania sądowego zakazu powiedział, że „czasem są rzeczy wyższe”; mówił o chorobie córki i chęci odwiedzenia jej wtedy. „Podejrzewam, że pani prokurator zrobiłaby tak samo na moim miejscu” – mówił. 6-letni zakaz prowadzenia pojazdów porównał do pobytu w więzieniu.

Pytany przez sąd, jaki zakaz uznałby za właściwy, prosił o roczny.(PAP)

autor: Robert Fiłończuk

rof/ mark/