Matteo Berrettini przegrał w finale Wimbledonu z Serbem Novakiem Djokoviciem, ale i tak przeszedł do historii włoskiego tenisa – podkreślają media w Italii po długim i emocjonującym meczu. 25-latek jako pierwszy Włoch wystąpił w finale tego turnieju.
„Szczęśliwego zakończenia nie było” – zaznacza „La Gazzetta dello Sport”.
Pociesza zarazem tenisistę: „W porządku, Matteo, dostarczyłeś nam emocji, sprawiłeś, że marzyliśmy i przeklinaliśmy, że czuliśmy się pełni życia w to specjalne niedzielne popołudnie”.
Berrettini – dodano – musiał się poddać w czwartym secie.
„Ale to dopiero początek” – zaznacza dziennik cytując słowa najlepszego włoskiego tenisisty, podopiecznego trenera Vincenzo Santopadre, zięcia Zbigniewa Bońka.
„Rzymianin rozegrał wielki mecz” – ocenia „Corriere dello Sport” wyrażając opinię, że należą mu się podziękowania, bo długo i ostro walczył z utytułowanym rywalem.
Przegrał „z podniesioną wysoko głową” – stwierdza „Tuttosport” w pierwszym komentarzu po pojedynku na Wimbledonie.
„La Repubblica” kładzie nacisk na to, że mecz był „nadzwyczaj intensywny”.
„Berrettini wraca do domu z bardzo wysoko podniesioną głową świadom tego, że jest wśród największych światowego tenisa” – dodaje rzymska gazeta.
Jak zauważa, potwierdza to także fakt, że potrafił zapanować nad emocjami podczas swego pierwszego finału.
Dziennik zwraca uwagę, że Berrettini był także pierwszym Włochem, który zdołał na centralnym korcie podnieść chór swoich kibiców, wykrzykujących +Matteo, Matteo+”.
Z zachwytem pisze o nim agencja Ansa odnotowując, że jego serwis był „ponaddźwiękowy” i osiągnął prędkość 222 kilometrów na godzinę. „Rekord to nie jest, ale szybkość ogromna” – zauważono.
W półfinale Berrettini wyeliminował Huberta Hurkacza.
Z Rzymu – Sylwia Wysocka (PAP)
Wimbledon – Djokovic: ani ja, ani Federer, ani Nadal nie przestaniemy grać (opinie)
Po finale Wimbledonu, w którym serbski tenisista Novak Djokovic pokonał Włocha Matteo Berrettiniego 6:7 (4-7), 6:4, 6:4, 6:3 i wywalczył 20. tytuł wielkoszlemowy, powiedzieli:
Djokovic: „To było więcej bitwa. On dysponuje młotem, włoskim młotem i odczułem to dziś na własnej skórze. Matteo, jestem pewny, że – tak jak sam mówiłeś – to dopiero początek twoich sukcesów w Wielkim Szlemie. Wygranie Wimbledonu było moim największym marzeniem odkąd byłem dzieckiem. Wiem, jak wyjątkowy to turniej i nie chce tego przyjmować jako pewnik. Byłem siedmioletnim chłopcem w Serbii, gdy tworzyłem w mojej sypialni trofeum za zwycięstwo w Wimbledonie z improwizowanych materiałów. Teraz stoję tu z moim szóstym pucharem. To niesamowite.
– Co znaczy zdobycie 20. tytułu wielkoszlemowego? Że ani ja, ani Roger Federer, ani Rafael Nadal nie przestaniemy grać. Muszę oddać im hołd jako legendom naszego sportu. To dwóch najważniejszych rywali w mojej karierze. Mają duży udział w tym, jakim zawodnikiem jestem obecnie. Dzięki nim zdałem sobie sprawę, co muszę poprawić mentalnie, fizycznie i taktycznie. Kiedy po raz pierwszy awansowałem do Top10 rankingu, to przez trzy czy cztery lata przegrywałem większość ważnych meczów z nimi i coś ruszyło na przełomie 2010 i 2011 roku. Ostatnie 10 lat to była niesamowita podróż i ona się tutaj nie kończy.
– Z pewnością jestem w stanie sobie wyobrazić, że wygrywam Kalendarzowego Wielkiego Szlema i z pewnością spróbuję to zrobić. Jestem w świetnej formie i dobrze gram w turniejach tej rangi”.
Berrettini: „Novak był ode mnie dziś lepszy. Dobra robota. On jest wielkim mistrzem. Pisze historię sportu i zasługuje na wszelkie pochwały. Występ w finale to niesamowite uczucie. Być może trudno sobie z nim poradzić. Mam nadzieję, że to nie jest mój ostatni finał wielkoszlemowy. Ostatnie tygodnie były dla mnie świetne – zarówno te tutaj, jak i na kortach Queen’s Club”. (PAP)
an/ krys/