Leczenie i piłowanie zębów, a także inne działania stomatologiczne – były na porządku dziennym wśród średniowiecznych wikingów – informują naukowcy na łamach pisma „PLOS ONE”.

Naukowcy z Uniwersytetu w Goteborgu (Szwecja) zbadali 3293 zęby należące do 171 dawnych mieszkańców prowincji Vastergotland w południowo-zachodniej Szwecji. W miejscowości Varnheim w Vastergotland znajdują się średniowieczne pochówki, dzięki który przeprowadzono szeroko zakrojone badania. Zdaniem badaczy wiedza i umiejętności stomatologiczne stały wówczas na wysokim poziomie.

Czaszki i zęby przewieziono do Goteborga, gdzie przeprowadzono analizy. Zęby poddano badaniom klinicznym przy użyciu standardowych narzędzi stomatologicznych. Wykonano także szereg badań rentgenowskich techniką stosowaną obecnie w stomatologii.

Wyniki pokazują, że 49 proc. populacji miało jedną lub więcej zmian próchnicowych. Dzieci z zębami mlecznymi, lub zarówno mlecznymi, jak i stałymi, nie miały próchnicy.

Badani dorośli stracili w ciągu swojego życia średnio sześć proc. zębów. Ryzyko utraty zębów wzrastało wraz z wiekiem. Próchnica, infekcje zębów i ból zębów były powszechne w populacji wikingów z Varnhem.

Zauważono także przykłady dbania o zęby na różne sposoby. Wikingowie z Varnheim używali wykałaczek, leczyli zęby w przypadku infekcji oraz nadpiłowywali je od korony aż do miazgi, być może po to, by zmniejszyć ciśnienie w przypadku bólu.

Więcej: www.gu.se/en/news/viking-dentistry-was-surprisingly-advanced (PAP)

krx/ zan/