Tą zbrodnią pod koniec lat 90. żył cały Poznań. Wówczas zastanawiano się, kto zabił dziewczynkę i ułożył jej ciało w wannie. Dopiero po kilkunastu latach sprawca został prawomocnie skazany. Jednak, jak się okazuje, wokół tej historii nadal są wątpliwości, które nie zostały wyjaśnione.
Niestety, w komunikacie zabrakło wielu informacji, o których przez lata nie wiedziała opinia publiczna. Okazuje się bowiem, że śledczy z Poznania od początku typowali T. jako sprawcę zabójstwa. Został on jednak wypuszczony z braku dowodów, choć faktycznie nie posiadał alibi. Wątpliwości związanych z tą sprawą było jednak więcej. Między innymi to, że ubranie mężczyzny, które później stało się kluczowym dowodem w sprawie, zostało zabezpieczone dopiero po pięciu dniach od zbrodni… Mało tego, kilka miesięcy po tragedii do zabójstwa przyznał się ktoś inny. Rodzice znajdują zwłoki córki w wannie Ta sprawa wstrząsnęła Poznaniem.
W marcu 1998 roku matka i ojczym znaleźli w wannie ciało swojej 12-letniej córki Uli. Dziewczynka była owinięta prześcieradłem, na głowie miała założone spodenki. Wezwana na miejsce policja szybko przystąpiła do pracy. Zabezpieczono ślady linii papilarnych, m.in. na baterii i wannie. Sprowadzono psa, który jednak szybko zgubił trop. Po oględzinach ciała lekarz orzekł, że ofiara została uduszona, nie było śladów gwałtu. Później okaże się, że narzędziem zbrodni był rzemyk, który miała na szyi. Rodzina od początku zwróciła też uwagę na inne fakty. Na korytarzu stała bowiem wieża z głośnikami, zegar zatrzymał się zaś na godzinie 8.50.
aip