Pobyt w szpitalu ma służyć poprawie stanu zdrowia, ale nierzadko zdarza się, że dodatkowo je pogarsza.
Jeśli dopadnie nas zakażenie szpitalne, leczenie może potrwać dużo dłużej niż zakładaliśmy. Czym można się zarazić w szpitalu i jak temu zapobiec? Kto jest najbardziej narażony na zakażenia szpitalne?
-O zakażeniu szpitalnym można mówić wtedy, gdy nastąpiło ono podczas udzielania świadczeń medycznych. Warto jednak wziąć pod uwagę, że jeśli zakażenie było w okresie wylęgania w trakcie udzielania świadczeń medycznych, nie może być mowy o tym, że jest to zakażenie szpitalne. Za zakażenie szpitalne nie uważa się także tych zakażeń, które wystąpiły po pobycie w szpitalu, ale później niż trwa najdłuższy okres wylęgania.
-Jest wiele źródeł zakażeń szpitalnych. Może je wywołać źle wyjałowiony sprzęt, aparatura medyczna czy nieodpowiednio przygotowane i źle przechowywane leki. Groźne są również zakażona krew i preparaty krwiopochodne, przeterminowane płyny dezynfekcyjne, a nawet… mydło w kostkach. Źródłem zakażenia może być także żywność i woda, ale często są nim także… ręce personelu.
-Stan chorego może stanowić czynnik ryzyka zakażeń szpitalnych. Szczególnie narażeni na zakażenia są: – pacjenci bardzo młodzi (do 1. roku życia) i osoby starsze, – cukrzycy, – osoby z urazami wielonarządowymi – osoby z wrodzonymi i nabytymi zespołami niedoborów odporności. Czynnikiem ryzyka są także alkoholizm, marskość wątroby, przewlekła niewydolność nerek i odleżyny.
-Oprócz stanu pacjenta, ryzyko zakażeń szpitalnych zwiększyć może także leczenie:[b] bardziej narażeni na zakażenie[/b] są pacjenci z ranami chirurgicznymi, po przeszczepach oraz wspomagani respiratorem. Ryzyko zakażenia szpitalnego wzrasta też u pacjentów z założonym cewnikiem. Nie bez znaczenia jest także wpływ czasu hospitalizacji na wzrost ryzyka zakażenia.
-Ta bakteria odpowiada za ok. 8% zakażeń szpitalnych. Może wywołać zapalenie płuc, a także zakażenia w obrębie kości i stawów, układu pokarmowego oraz moczowego. U noworodków może wywołać zapalenie opon mózgowych.
-Personel szpitalny często jest nosicielem tej bakterii, co sprzyja zakażeniom wewnątrzszpitalnym. Wymioty, biegunka, spadek ciśnienia krwi – to najczęstsze objawy zakażenia gronkowcem. Ta bakteria potrafi jednak sporo namieszać. Powoduje zakażenia ropne (np. czyraki, jęczmień, liszajec) lub zakażenia układowe (np. zapalenie tchawicy, płuc, mięśnia sercowego).
-Ta bakteria jest często odpowiedzialna za zakażenia układu moczowego u pacjentów, u których zastosowano cewnik. Może także wywoływać szpitalne zapalenie płuc oraz zakażenia pooperacyjne.
-Choć zdarza się to rzadko, to jednak wirusem zapalenia wątroby typu B można się zarazić w kontakcie z zakażoną krwią lub płynami ustrojowymi. Istotne jest to, że [b]zakażenia WZW typu B w Polsce [/b]zdarzają się najczęściej właśnie w trakcie czynności medycznych, takich jak pobieranie krwi czy drobne zabiegi. Dzieje się tak, gdy nie zachowano podstawowych zasad higieny.
-Zarazić się wirusem zapalenia wątroby tylko C można tylko w kontakcie własnej krwi z krwią nosiciela. W szpitalu może się to zdarzyć, gdy nie będą przestrzegane zasady higieny, takie jak np. zmiana rękawiczek przed każdym pacjentem do pobierania krwi. Do zakażeń dochodzi też w trakcie operacji i zabiegów chirurgicznych, zastrzyków, dializ i transfuzji krwi.
-Czy można się ustrzec przed zakażeniami szpitalnymi? Tutaj [b]największa odpowiedzialność leży po stronie personelu medycznego.[/b] Zachowywanie procedur związanych z dezynfekcją i sterylizacją, odpowiednie odkażanie tkanek, przestrzeganie zasad higieny przez personel medyczny, a przede wszystkim procedury mycia rąk – wszystko to może pomóc ograniczyć liczbę przypadków zakażeń szpitalnych.
-Oddział oddziałowi nierówny – na niektórych łatwiej jest o zakażenie szpitalne. Wynika to przede wszystkim z rodzajów wykonywanych działań medycznych.[b] Największe ryzyko zakażeń szpitalnych jest na oddziałach intensywnej opieki medycznej (OIOM).[/b] Duże ryzyko jest też na oddziałach neurochirurgii i chirurgii ogólnej. Niskie ryzyko zakażeń szpitalnych jest z kolei na oddziałach diabetologii czy okulistyki.ak aip