W polskiej tradycji Wielkanoc to najbardziej uroczyste święto w roku, w czasie którego spotykano się oraz wspólnie ucztowano. Spis wielkanocnych dań zmienił się jednak na przestrzeni lat.
Zupą podawaną dziś podczas uroczystego wielkanocnego śniadania jest żurek lub barszcz biały. Jak jednak mówi rekonstruktor kulinarny Adrian Ordakowski z Muzeum Króla Jana III Sobieskiego w Wilanowie, dawniej żur nie pojawiał się na polskich wielkanocnych stołach. „Żur był potrawą typową postną, na wielkanocnym stole na pewno by się nie pojawił. Ludzie przejedzeni żurem mieli go dość na tyle, że urządzali nawet symboliczny pochówek żuru” – powiedział Adrian Ordakowski.
Na wielkanocnych stołach Rzeczpospolitej oraz później w XIX wieku królowały podobnie jak dziś mięsa oraz ciasta. Było to związane z okresem postu, w którym prawie w ogóle ich nie jedzono. Dawne wielkanocne dania były jednak o wiele bardziej wykwintne. „Oprócz różnego rodzaju wędlin i kiełbas, możemy wymienić pasztety ale także cukry, ciasta oraz przede wszystkim szafranowe baby” – powiedział Adrian Ordakowski.
Kolejne podobieństwo dotyczy jajek. Tradycja ich spożywania podczas świąt sięga jeszcze starożytnej Mezopotamii, również Rzymianie rozpoczynali swoje uczty od jajka, które symbolizowało początek życia. Na polskim wielkanocnym stole pojawiała się między innymi jajecznica oraz jajka poszetowe. „Staropolska jajecznica była przygotowana w bardzo oryginalny sposób bo znajdziemy w niej takiej składniki jak wino i cynamon” – powiedział rekonstruktor kulinarny.
Polską tradycją związaną z Wielkanocą było ucztowanie przez cały dzień. Zaczynano od uroczystego śniadania po którym nierzadko przez cały dzień nie odchodzono od stołu, bo co chwila pojawiały się nowe dania. Polską wielkanocną tradycją jest również jedzenie surowego korzenia chrzanu, który miał zapewnić zdrowie i wigor na kolejny rok.
IAR/#Lis/w zr