Spoczniki, to – jak wyjaśnia Zarząd Zieleni – nowe meble miejskie ławki, służące do chwilowego odpoczynku. Spoczniki powstały w wyniku realizacji dwóch projektów z Budżetu Obywatelskiego i pojawiły się w 15 różnych punktach na terenie Warszawy. W sumie projekty kosztowały 18 tys. zł.
W 15 miejscach w Warszawie pojawiły się nowego rodzaju miejskie meble. Spoczniki to ławki, na których nie usiądziecie, ponieważ służą do… odpoczynku na stojąco. Zanim nowe ławki ustawiono na ulicach miasta, meble były testowane przez przedstawicieli wydziałów urzędu miasta (m.in. Wydziału Pomocy Osobom Niepełnosprawnym), przedstawicieli organizacji pozarządowych, Rady Seniorów m.st. Warszawy oraz aktywnych mieszkańców.
– Zależało nam na zgromadzeniu kilku zróżnicowanych grup użytkowników w celu porównania ich opinii na temat testowanego elementu oraz opracowania wspólnych wytycznych. Wnioski z testów zostały poddane analizie i wykorzystane przez projektanta , tak by komfort i funkcjonalność siedziska były optymalne – przekazał Zarząd Zieleni.
Dwa nowe spoczniki zamontowano m.in. na Placu Wilsona, przy przejściu dla pieszych przez ulicę Mickiewicza. To projekt z Budżetu Obywatelskiego „Ławeczka do czekania na zielone światło”. Początkowo miały się tam znaleźć dwie klasyczne ławki bez oparcia, jednak Wydział Dostępności Biura Pomocy i Projektów Społecznych stwierdził, że tego typu siedzenia nie są przyjazne dla osób starszych czy niepełnosprawnych. Dziesięć kolejnych mebli zamontowany na terenie Parku Mirowskiego. To również projekt z BO – „Ławki podpórki dla seniorów”. Dodatkowo trzy sztuki spoczników stanęły na Mokotowie – przy ul. Domaniewskiej, Madalińskiego oraz Wołoskiej.
– Projekt ma pomóc seniorom, dla których w dużej mierze siadanie na niskiej ławce stanowi wyzwanie. Starsi mieszkańcy Śródmieścia stanowią główny trzon klientów okolicznego targu przy Halach Mirowskich, przez Park Mirowski niosą następnie torby z kupionymi produktami. Dzięki ławkom podpórką, seniorzy będą mogli zatrzymać się w różnych punktach parku, aby na chwilę chociaż odpocząć. Zapotrzebowanie na tego typu obiekty zostało mi przekazane przez osobę starszą, mieszkankę Osiedla Za Żelazną Bramą – tłumaczy autor jednego z projektów.
AIP