Zmarł Jan Kobuszewski, popularny aktor teatralny i filmowy, artysta kabaretowy. Miał 85 lat.
Grał w pierwszym polskim serialu telewizyjnym „Barbara i Jan”, wystąpił też w kilkudziesięciu filmach, między innymi Stanisława Barei „Brunet wieczorową porą”, „Nie ma róży bez ognia” czy „Poszukiwany, poszukiwana”. Propozycje, które otrzymywał, obejmowały charakterystyczne, często niewielkie role, które Jan Kobuszewski zmieniał w mistrzowskie epizody.
Stworzył niezapomniane kreacje estradowe – majstra ze skeczu „Ucz się Jasiu” z kabaretu Dudek, pana Janeczka z kabaretu Olgi Lipińskiej. Widzowie pamiętają też jego role z Teatru Telewizji i warszawskiego Teatru Kwadrat.
W telewizji wystąpił po raz pierwszy w 1955 roku, by pojawić się w ponad 2 tysiącach programów rozrywkowych. Z Janem Kociniakiem był współgospodarzem pierwszego cyklicznego, satyrycznego programu „Wielokropek”. Występował w „Kabarecie Starszych Panów”.
W latach 70. był narratorem „Bajek dla dorosłych”, a następnie „Bajek o Leninie” Michała Zoszczenki i animowanego serialu telewizyjnego „Przygód kilka wróbla Ćwirka”. Wcielał się w postać dziadka Jacka Marii Poszepszyńskiego w słuchowisku radiowym „Rodzina Poszepszyńskich”.
Wykreował wiele postaci na deskach teatrów, między innymi: Lucky’ego w „Czekając na Godota” Samuela Becketta, Biondello w „Poskromieniu złośnicy” Williama Szekspira i Doktora w „Dziadach” Adama Mickiewicza. Reżyserował też, miedzy innymi „Wstrętnego egoistę” Francoise’a Dorina i „Czarującego łajdaka” Pierre’a Chesnota.
Jan Kobuszewski został odznaczony, między innymi Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Urodził się 19 kwietnia 1934 roku w Warszawie. Studia aktorskie ukończył w 1956 roku. Przez wiele lat był związany z warszawskimi teatrami: Młodej Warszawy, Klasycznym, Narodowym, Polskim, Wielkim i Teatrem Nowym w Łodzi.
Często występował w telewizji. W latach 60. zaczął współpracować z Edwardem Dziewońskim w Kabarecie „Dudek”. Jeden z najbardziej znanych skeczy z jego udziałem to „Ucz się Jasiu”, w którym Kobuszewski wcielił się w postać hydraulika szkolącego młodego praktykanta.
Zagrał w pierwszym polskim serialu „Barbara i Jan” jako nieśmiały dziennikarz Jan Buszewski, a następnie w wielu filmach, między innymi „Wojna domowa”. „Poszukiwany, poszukiwana”, „Czterdziestolatek”,” Hallo Szpicbródka”, „Alternatywy 4”, „Zmiennicy”, „Czterdziestolatek 20 lat później”, „Graczykowie” oraz „Ryś”.
Aktor występował również w telewizyjnym Teatrze Komedii, między innymi w przedstawieniach: „Szkoda wąsów” Ludwika Dmuszewskiego oraz „Dożywociu” i „Damach i huzarach” Aleksandra Fredry. Od 1976 roku był związany z Teatrem Kwadrat.
Laureat wielu nagród i wyróżnień, w tym Złotego Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Medalu za Długoletnie Pożycie Małżeńskie, a także Superwiktora. W 2016 roku odebrał Nagrodę imienia Cypriana Kamila Norwida za dzieło życia.
Red. IAR