Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego i Krajowa Rada Sądownictwa odniosły się do uchwały SN, mówiącej, że sędziowie z nadania KRS nie mogą orzekać. Zarówno Izba, jak i KRS stwierdziły, że sędziowie mają do tego wszelkie prawo.
Izba Dyscyplinarna: Powstrzymanie się od orzekania uchybia godności sędziego Izba Dyscyplinarna SN wydała w sprawie oświadczenie w którym stwierdza, że prezydent jest „jedynym podmiotem uprawnionym do powołania na urząd sędziego”, a istotą tego powołania jest prawo i obowiązek sprawowania wymiaru sprawiedliwości. Izba dodaje, że odsunięcie sędziów od orzekania może nastąpić wyłącznie w wypadkach wskazanych w art. 180 ust. 2 Konstytucji. Mówi on, że złożenie sędziego z urzędu, zawieszenie w urzędowaniu, przeniesienie do innej siedziby lub na inne stanowisko wbrew jego woli może nastąpić jedynie na mocy orzeczenia sądu i tylko w przypadkach określonych w ustawie. Izba wskazuje, że nie wstąpiły takie okoliczności.
„Powstrzymanie się od czynności orzeczniczych stanowiłoby naruszenie ślubowania sędziowskiego złożonego wobec Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, sprzeniewierzenie się aktowi powołania i prowadziłoby do uchybienia godności sędziego” – podkreśla Izba. KRS: Sędzia nie może powstrzymać się od orzekania Takie samo stanowisko, jak Izba Dyscyplinarna, zaprezentowała Krajowa Rada Sądownictwa. „Sędzia, co do którego nie wydano orzeczenia o złożeniu go z urzędu lub zawieszeniu, nie ma może powstrzymać się od orzekania i wykonywania obowiązków służbowych” – głosi stanowisko KRS.
Wskazano w nim, że KRS jako organ stojący na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów ma obowiązek, „wesprzeć sędziów, których pozycja została zagrożona w sposób przekraczający kompetencje przyznane centralnym organom państwa na mocy konstytucji RP”. KRS wskazuje, że zgodnie z konstytucją sędziowie od momentu powołania ich przez prezydenta są nieusuwalni, co zdaniem Rady wynika jednoznacznie z ubiegłorocznego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. „Jakiekolwiek działania zmierzające do pozbawienia prezydenta RP wskazanej prerogatywy są działaniami wprost łamiącymi zasadę niezawisłości sędziego.
Nawet akt rangi ustawy nie może złamać tej konstytucyjnie przyznanej sędziemu gwarancji, tym bardziej nie może to zostać dokonane mocą wyroku, a nawet uchwały sądu” – głosi stanowisko. KRS dodaje, że jedynym wyjątkiem jest złożenie sędziego z urzędu lub zawieszenie w urzędowaniu na mocy orzeczenia sądu dyscyplinarnego w sprawie indywidualnej w odniesieniu do konkretnego sędziego, co „przewidział wyraźnie ustawodawca”.
lr, aip