Dziś przypada Międzynarodowe Święto Pracy, popularnie nazywane 1 Maja. Data upamiętnia strajk robotników w Chicago z 1886 roku domagających się wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy i wyższych wynagrodzeń. Protest zakończył się starciami z policją. Wielu organizatorów manifestacji zostało straconych lub skazanych na kary długoletniego więzienia. Święto 1 Maja ustanowił kongres założycielski II Międzynarodówki, obradujący w 1889 roku w Paryżu.
Od 1955 roku, 1 maja w Kościele katolickim jest świętem Józefa Rzemieślnika. Ustanowił je papież Pius XII, nadając religijny wymiar laickiemu świętu. Podkreśla ono szczególną godność i znaczenie pracy, jej rolę w duchowym rozwoju człowieka, a także wartości, które pozwalają budować stosunki między ludźmi na zasadach pokoju społecznego.
W Polsce 1 maja od 1950 roku jest świętem państwowym. W okresie PRL jego obchody były jednymi z ważniejszych uroczystości, obok 22 lipca i rocznicy rewolucji październikowej. W tym dniu, zwanym także Świętem Klasy Robotniczej, organizowane wielotysięczne pochody, wiece i zgromadzenia, na których obecność była często obowiązkowa. Wiwatujących pozdrawiali z trybun najwyżsi działacze partyjni.
W latach 80. solidarnościowa opozycja organizowała niezależne od władz pochody i demonstracje. Kilka razy przekształciły się one w starcia z milicją i ZOMO. Manifestanci byli zatrzymywani i stawiani przed kolegium do spraw wykroczeń.
Po upadku komunizmu święto straciło na znaczeniu, jednak partie socjalistyczne nadal organizują wiece i pochody – nie tak liczne, jak dawniej.
IAR