Tylko w 2014 roku służby złożyły ponad 2 miliony wniosków o udostępnienie danych do operatorów telekomunikacyjnych.
Ponad 1,7 mln dotyczyło zapytań ze strony policji. Od początku 2017 roku każdy, kto będzie chciał kupić przedpłaconą kartę SIM (tzw. prepaid), będzie musiał okazać dowód osobisty, z którego dane zostaną spisane przez sprzedawcę i przekazane operatorowi, u którego wykupimy usługę. Ten z kolei, na wniosek odpowiednich służb, udostępni dane kupującego bez żadnych dodatkowych pozwoleń i zapytań.
Po co służbom taka wiedza?
Kontrowersyjny przepis budzi wątpliwości przede wszystkim ze względu na argumentację, którą posługują się jego twórcy. W założeniu rejestracja kart prepaid ma na celu uniemożliwienie wykorzystywania anonimowej łączności GSM w działalności przestępczej. Od żartownisiów wywołujących fałszywe alarmy bombowe, przez przestępczość zorganizowaną, a na terrorystach kończąc. Jednak w praktyce wspomniani żartownisie są już skutecznie wyłapywani w ciągu pierwszych kliku dni po wykonaniu połączenia, a pozostali i tak w żaden sposób nie odczują zmian w przepisach. Będą musieli wprawdzie przedsięwziąć pewne kroki pozwalające korzystać z dobrodziejstw nierejestrowanych kart SIM, niemniej jednak ich przestępcze plany nie legną przez to w gruzach.
Wystarczy tylko zrozumieć, że dla kogoś, kto z działalności przestępczej uczynił sobie stałe źródło dochodu, kradzież telefonu, sfałszowanie dokumentu czy posłużenie się tzw. słupem będzie jedynie małym, dodatkowym elementem logistyki działań. Myślenie, że przerzucona tysiące kilometrów od obozów szkoleniowych komórka terrorystyczna zrezygnuje z planów przeprowadzenia zamachu z powodu utrudnień w zakupie kart SIM jest tak naiwne, jak próby odebrania dziecku lizaka bez płaczu. Terroryści nie mają też prawa kupować broni i materiałów wybuchowych, a jak dotąd trudno stwierdzić, by nie byli uzbrojeni.
Źródło:Skarbiec.BIZ Nie zarejestrujesz, stracisz numer.
oprac. (d-ka) aip, Fot. Dreamstime.com