Roma locuta, causa finita (Rzym przemówił, sprawa zakończona). W duchu tej maksymy będącej odzwierciedlenie wiążącego dla wiernych głosu papieża, radni Białegostoku pozbawili kardynała Henryka Gulbinowicza tytułu Honorowego Obywatelstwa Białegostoku. Były administrator apostolski w Białymstoku zmarł 16 listopada 2020 roku.
Na kilkanaście dni przed śmiercią byłego metropolity wrocławskiego prezydent Tadeusz Truskolaski zapowiedział projekt uchwały o pozbawieniu kapłana tytułu Honorowego Obywatela Białegostoku, który otrzymał w 2000 roku. Była to rekcja prezydenta Białegostoku na postanowienia Stolicy Apostolskiej. 6 listopada świat obiegła informacja, że decyzją papieża Franciszka kardynał Henryk Gulbinowicz został ukarany jedną z najwyższych kar w Kościele katolickim. 97-letni kardynał tracił insygnia biskupie, miał zakaz celebrowania nabożeństw i uczestniczenia w publicznych spotkaniach.
Pozbawiono go także prawa do mszy pogrzebowej w katedrze i pochówku w katedrze. To efekty „zarzutów dotyczących przeszłości kardynała”. Dochodzenie w sprawie kardynała Henryka Gulbinowicza zostało wszczęte w związku z wysuwanymi pod adresem kardynała zarzutami dotyczącymi jego przeszłości – poinformowała Nuncjatura Apostolska w Polsce. Nie precyzuje, o jakie zarzuty chodzi. Przypomnijmy jednak, że w ostatnich latach publicznie Gulbinowicza oskarżano o nadużycia seksualne, jakich miał dopuścić się dopuścić, ręczył też za księdza pedofila, zarzucano mu kontakty ze służbą bezpieczeństwa PRL.
Na poniedziałkowej sesji Rady Miasta Białystok projekt uchwały o odebraniu kardynałowi tytułu Honorowego Obywatela Białegostoku uzasadniał prezydent. – Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Białegostoku jest najwyższym wyróżnieniem przyznawanym przez władze samorządowe Miasta Białegostoku. Wyróżniane tym tytułem są osoby, których życiowe osiągnięcia, jak również kultywowane wartości, zasługują w sposób szczególny na promowanie i rozpowszechnianie – mówił Tadeusz Truskolaski. – W tym swoistym białostockim panteonie nie może być miejsca dla ludzi, których czyny rażąco naruszyły powszechnie wyznawane przez nas wartości. W związku z tym nie sposób zlekceważyć działań podjętych przez Stolicę Apostolską wobec kardynała Henryka Gulbinowicza.
Decyzje dyscyplinarne, upublicznione w komunikacie Nuncjatury Apostolskiej w Polsce z dnia 6 listopada 2020 roku, jednoznacznie świadczą o tym, iż oskarżenia, wysuwane od dłuższego czasu pod adresem kardynała, zostały dowiedzione w sposób niebudzący wątpliwości. Odebranie Henrykowi Gulbinowiczowi tytułu Honorowego Obywatela Miasta Białegostoku będzie zatem naturalną konsekwencją powyższych decyzji władz Kościoła.
W dyskusji głos zabrało dwóch radnych. Zbigniew Klimaszewski (PiS) mówił, że jako człowiekowi wierzącemu, trudno mu rozprawiać o kardynale, który w Kościele sprawuje – po papieżu – najwyższą godność. Który zamiast być ostoją moralności, został osądzony przez najwyższe czynniki Watykanu. – Jako osobie świeckiej nie mnie osądzać duchownego, już nieżyjącego. Jak mogę osądzać kapłana, nawet grzesznego kapłana, skoro sam nie jestem bez grzechu – tłumaczył radny. Zapowiedział, że nie weźmie udziału w głosowaniu. Z kolei radny Karol Masztalerz (KO-KTT) powiedział, że to bardzo smutna okoliczność, którą każdy musi rozstrzygnąć w swoim sumieniu. – Jestem wierzący, praktykujący, zagłosuję za odebraniem tytułu, choć jest mi przykro. Skoro jednak Stolica Apostolska potwierdziła zasadność tych oskarżeń, to nie ma mamy wyboru – mówił radny.
Zastrzegł, że zagłosuje z jednym wyjątkiem. – Nie zgadzam się z pojawiającymi się przy tym oskarżeniami o celową współpracę kardynała z SB – przekonywał radny Masztalerz. – To dzięki kardynałowi Gulbinowiczowi przechowane zostały fundusze Solidarności, udzielał też schronienia opozycjonistom. Ostatecznie radni pozbawili pośmiertnie kardynała honorowego obywatelstwa miasta. Za było 14 radnych Koalicji Obywatelskiej, dwóch niezależnych i czterech radnych PiS (Piotr Jankowski, Paweł Myszkowski, Sebastian Putra, Konrad Zieleniecki). Czterech radnych PiS nie wzięło w głosowaniu, a czterech kolejnych się wstrzymało. Zobacz koniecznie, kto należy do grona honorowych obywateli Białegostoku:
Henryk Gulbinowicz w 1944 został przyjęty do Arcybiskupiego Wyższego Seminarium Duchownego w Wilnie i jednocześnie rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. W 1945 jako kleryk uzyskał maturę i wstąpił do Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, przyjmując imię zakonne Alojzy. Od tego samego roku odbywał studia w Białymstoku, dokąd przymusowo zostały przeniesione obydwie uczelnie, których był studentem. Święceń prezbiteratu udzielił mu 18 czerwca 1950 w prokatedrze Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku arcybiskup metropolita wileński Romuald Jałbrzykowski W latach 1950–1951 pracował jako wikariusz w parafii św. Wincentego Ferrariusza i św. Bartłomieja w Szudziałowie.
Jednocześnie był prefektem tamtejszych szkół podstawowych. Po studiach w Lublinie, w latach 1956–1959 był wikariuszem parafii prokatedralnej w Białymstoku. W tym czasie przy kościele św. Rocha zorganizował duszpasterstwo akademickie dla studentów Akademii Medycznej. 12 stycznia 1970 papież Paweł VI mianował go administratorem apostolskim części archidiecezji wileńskiej w granicach Polski z siedzibą w Białymstoku i biskupem tytularnym Acci. Urząd objął kanonicznie 17 stycznia 1970, zaś 8 lutego 1970 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do prokatedry Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku.
Konsekracji dokonał kardynał Stefan Wyszyński, prymas Polski, któremu towarzyszyli Józef Drzazga, administrator apostolski diecezji warmińskiej, i Kazimierz Majdański, biskup pomocniczy włocławski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Patientia et caritas” (Cierpliwość i miłość). Sprawując urząd administratora apostolskiego w Białymstoku, utworzył Diecezjalny Ośrodek Kształcenia Soborowego Księży i Ośrodek Duszpastersko-Katechetyczny, a także dokonał reorganizacji podziału administracyjnego.
aip