Zmarł popularny aktor. Wojciech Pokora. O śmierci artysty powiadomił Och Teatr.
Z głębokim bólem zawiadamiamy, że dziś nad ranem (4.02.2018 r.) w wieku 83 lat odszedł nasz wielki przyjaciel, wybitny aktor pan Wojciech Pokora. Składamy kondolencje i łączymy się w bólu ze wszystkimi widzami i wielbicielami talentu pana Wojciecha – powiadamia Och Teatr na Facebooku.
Pokora był polskim aktorem teatralnym i filmowym, występującym głównie w repertuarze komediowym. Urodził się 2 października 1934 roku w Warszawie. Wraz z Jerzym Turkiem należał do amatorskiego kółka teatralnego przy FSO w Żeraniu, wspólnie studiowali w PWST w Warszawie, którą ukończyli w 1958 roku.
Debiut w „Przygodzie na Mariensztacie”
Pokora przez długie lata (1958-84) związany był z Teatrem Dramatycznym w Warszawie. Występował w kabaretach: „Owca” (1966-68) i „Dudek”. Był wieloletnim aktorem Kabaretu Olgi Lipińskiej (1990-2005). W latach 1984-90 związany z Teatrem Nowym, a od 1990-2001 – z Teatrem Kwadrat. Od 1958 roku występował w spektaklach Teatru TV.
Pierwszy raz przed kamerami wystąpił w 1953 roku w „Przygodzie na Mariensztacie”, jednak jego właściwy debiut to pierwsze spotkanie i rola u Stanisława Barei w filmie „Mąż swojej żony” (1960). W tym samym roku aktor miał okazję zagrać też epizod w „Zezowatym szczęściu” Andrzeja Munka.
Aktor Stanisława Barei
Ma na swoim koncie kilkadziesiąt ról. Był stałym aktorem Stanisława Barei – wystąpił w niemal wszystkich jego filmach. W 1966 roku pojawił się u niego w roli tajnego agenta w komedii muzycznej „Małżeństwo z rozsądku”, w 1972 roku zagrał główną rolę w komedii „Poszukiwany, poszukiwana”.
Wystąpił też w „Nie ma róży bez ognia” (1974), w roli Kowalskiego w „Brunecie wieczorową porą” (1976), jako „chłop goniący świnię” w „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz?” (1978), pracownik MO w „Misiu” (1980), docent Zenobiusz Furman w „Alternatywach 4” (1983) i Antoni Kłusek w „Zmiennikach” (1986). Wraz z występem w „Hydrozagadce” (1970) Andrzeja Kondratiuka, rolą inżyniera Gajnego w serialu „Czterdziestolatek” (1975-76, zespołowa Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i TV) Jerzego Gruzy oraz uczestnika „Rejsu” (1970) w reżyserii Marka Piwowskiego, aktor śmiało plasuje się w samej czołówce komediowych aktorów polskich czasów PRL-u.
Aktor ma też jednak na koncie role nie komediowe, m.in. w filmie wojennym „Kiedy miłość była zbrodnią – Rassenschande” Jana Rybkowskiego, „Palace Hotel” (1977), „Szczęśliwym brzegu” (1983), serialu „Więzy krwi” (2001).
W 2000 r. aktor odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Był wykładowcą warszawskiej Akademii Teatralnej.
Miał dwie córki.
wikipedia.pl/film.wp.pl/filmpolski.pl/wiadomosci.com/facebook