W całej Anglii zapłoną dziś ogniska, wystrzelą w niebo race i tony fajerwerków. Co roku te obchody upamiętniają wykrycie Spisku Prochowego w 1605 roku.
Data jest odległa, a spisek osadzony w równie odległych realiach prześladowań katolików w protestanckiej Anglii. Ale planowany zamach byłby w skutkach bardziej dramatyczny niż jakikolwiek inny akt terrorystyczny w historii Wielkiej Brytanii. Spiskowcy planowali wysadzić w powietrze Izbę Lordów w dniu uroczystego otwarcia parlamentu. W jego podziemiach złożyli co najmniej tonę prochu, by uśmiercić protestanckiego króla Jakuba I i jego rodzinę, a wraz z nim elitę arystokracji, posłów, członków rady królewskiej, wszystkich sędziów i większość anglikańskich biskupów. Ten jeden wybuch zlikwidowałby całą elitę rządzącą Anglią, torując drogę katolickiemu powstaniu. Zamach nie powiódł się, bo otwarcie parlamentu odroczono z powodu zarazy z lutego aż do listopada 1605 roku, a największym wrogiem wszelkich spisków jest czas. Król Jakub I ocalał, dzięki donosowi, a magazyn prochu wykryto dopiero w przeddzień planowanej eksplozji. Część spiskowców zginęła potem, nie dając się wziąć żywcem, ośmiu skazano za zdradę stanu na śmierć.
Grzegorz Drymer IAR, Londyn, Fot. Dreamstime.com