Mariusz Zyngier, nauczyciel z Zespołu Szkół imienia Oddziału Partyzanckiego AK Jędrusie znalazł się w prestiżowym gronie 50 osób z całego świata nominowanych do Global Teacher Prize. Łącznie do konkursu wpłynęło 20 000 zgłoszeń! Wręczenie głównej nagrody, której wartość wynosi milion dolarów odbędzie się w marcu przyszłego roku w Dubaju.
Verkey Foundation, która przyznaje Nauczycielskiego Nobla argumentowała swój wybór tym, że Mariusz Zyngier jest bezgranicznie oddany szkoleniu następnego pokolenia techników, elektryków i elektroników. W jaki sposób osiąga sukcesy? – Od 25 lat realizuję swoją pasję – jest nią praca w szkole i kształcenie kolejnych pokoleń techników, elektroników i energetyków – mówi pan Mariusz.
Z uśmiechem przyznaje, że jego znajomi i rodzina często pytają, dlaczego nie chce pracować w przemyśle, w końcu to lepsze zarobki, spokojna praca. – Na takie pytania odpowiadam jedno: szkoła to moje miejsce do życia, moja miłość i pasja – mów belfer z Połańca. W swoim szkolnym życiu zawodowym osiągnął bardzo wiele, zdobył między innymi europejski tytuł Ambasadora Programu Leonardo da Vinci, czy najwyższy stopień w polskim systemie edukacji – Honorowy Profesor Oświaty.
Dla pana Mariusza najważniejsze są jednak osiągnięcia jego uczniów na światowych i europejskich konkursach wynalazczości, takie jak na przykład brązowy medal na Taiwan Changhua International Youth Invention Exhibition 2015 czy złoty medal i nagroda specjalna na Światowym Konkursie Informatycznym INFO Matrix 2014 Rumunia .
Jak belfer widzi swoją szansę na zwycięstwo i zgarnięcie miliona dolarów? – Absolutnie tego nie analizuję, bo to chyba nie ma sensu. Śmieję się tylko i powtarzam, że nie zawsze blondynka z dużym biustem wygrywa konkurs Miss Polonia- mówi pan Mariusz. Podkreśla, że nie zastanawia się teraz, co będzie jeśli zdobędzie główny laur, nie oblicza swoich szans lecz po prostu cieszy się z tego, że jako mieszkaniec małego miasteczka i jedyny Polak znalazł się w pierwszej pięćdziesiątce nauczycieli świata. – To jest tak naprawdę ukłon w stosunku do moich uczniów, którzy pracowali przez długie lata i zdobywali laury. Bez nich nie byłoby też mojego sukcesu – podsumowuje nauczyciel.
Paulina Baran aip