48 lat temu doszło do zbrojnej interwencji sił Układu Warszawskiego w ówczesnej Czechosłowacji. W nocy z 20 na 21 sierpnia 1968 roku wojska Związku Radzieckiego, Bułgarii, NRD, Polski i Węgier wkroczyły do tego kraju.
Była to największa operacja wojskowa w historii powojennej Europy. Nadano jej kryptonim „operacja „Dunaj”. Jej przyczyną była tak zwana „praska wiosna”, czyli próba demokratyzacji systemu komunistycznego, rozpoczęta przez działaczy Komunistycznej Partii Czechosłowacji z pierwszym sekretarzem Aleksandrem Dubczekiem.
Działania reformatorskie, jak zniesienie cenzury, rehabilitacja skazanych w procesach politycznych oraz zapowiedź reformy gospodarczej, zaniepokoiły rządy państw Układu Warszawskiego, głównie Związek Radziecki. Po nieskutecznych ostrzeżeniach, kilkaset tysięcy żołnierzy wkroczyło do Czechosłowacji.
Kilka dni później, kierownictwo KPCz wywieziono do Moskwy i zmuszono do podpisania zgody na obecność wojsk sojuszniczych. W tak zwanym „protokole moskiewskim” rząd i partia czechosłowacka zobowiązały się do znormalizowania sytuacji w kraju, w zamian za obietnicę stopniowego wycofania wojsk okupacyjnych. Czescy komuniści utrzymali się przy władzy, ponownie natomiast wprowadzono cenzurę i kontrolę nad mediami.
W trwającej miesiąc inwazji na Czechosłowację wzięło udział od 200 do 500 tysięcy żołnierzy. Użyto 6300 czołgów i 800. samolotów Zginęło ponad 100 osób, a kilkaset zostało rannych.
IAR/pp